20.7.20

Full Metal Jacket


"Full Metal Jacket'de bir grup acemi asker kendilerini nasıl bir eğitimin beklediğinden ve nasıl bir işin içine girdiklerinden habersiz bir biçimde üslerinin önünde dikilmektedirler. 

Askerlik ve savaş kavramlarının ciddiyetlerini fark etmeleri için savaşa gitmeleri gerekmeyecektir.

İlk bölümünde savaş için antrenman yapan bir grup deniz piyadesinin Parris Island’da edindiği tecrübelere odaklanan Full Metal Jacket, ani bir geçişle savaşın en ağır biçimde cereyan ettiği tarihlere taşıyor seyircisini.

Full Metal Jacket, fazlasıyla detaycı ve dokunaklı bir anlatımla askerlerin ve askerliğin, Vietnam savaşı esnasındaki zihnini peliküle döküyor."



Filmi izlemeden önce adından dolayı safca aklımıza gelen 'kurşun geçirmez yelek' misali 'ceket'i filmde görememek hayâl kırıklığı yaratsa da, adı geçenin ceket meket dinlemeyip delip geçen bir mermiden ibaret olması, pek bi iç acıtıcıydı doğrusu..

Acemi eğitiminden amaç robot yaratmak değil, katil yaratmak idi..
Ama gaddar Çavuş, ilk sekansın sonunda, masum genç adamdan katil bir psikopat yarattığını son nefesinde anladı maalesef..




Abartılmış 'eğitim'in, daha doğrusu şartlandırmanın ne öğrenciye ne de öğretmene bir yarar getirmediğini -kısa vadede- Private Pyle örneğinde görsek de, geçmişte 'eğitilmiş' ve gelecekte 'eğitilecek' yığınların -topluma karıştıklarında- diğerleriyle ne kadar sağlıklı bir fiziksel ve duygusal  ilişki içinde olacakları -orta ve uzun vadede- bir muamma olmasa gerek..

Kendinden sonraki bu türden filmleri çok etkilemiş, hâlâ da etkileyen (bkz: Jarhead) Full Metal Jacket, 'savaş filmi'nden ziyade, savaşı da içeren 'askerlik' üzerine yapılmış ve -rahatlıkla iddia edebilirim ki- yapılabilecek en iyi, en müstesna film..





Full Metal Jacket


Yönetmen: Stanley Kubrick
Senaryo: Stanley Kubrick, Michael Herr, Gustav Hasford (roman ve senaryo)
Oyuncular: Matthew Modine, R. Lee Ermey, Vincent D'Onofrio, Adam Baldwin, Dorian Harewood
Yapım: 1987, İngiltere / ABD, 116'

 /10



(İşbu yazı 2005 yılında yazılmıştır.)