28.6.10

susmak susamak üstüne üç haiku


feci susarım
suyla alakası yok
sözedir tavrım


*


kalsam da çölde
susuzluğum vız gelir
kaynağım sende


  
**


sohbetim yoktur
lakin güzel susarım
gel yanımda dur



4 yorum:

  1. Merhaba Numan, çok sevdim yazdığınız haikuları.. Bunları okuyunca Özdemir Asaf'ın hiç bir ekole sokulamayan, hani o kendine has şiirleri vardır ya onlardan biri aklıma geldi.Bakın şöyle demiş "susmak" la ilgili:

    “Kucağında susmak adlı bir çocuk
    İkisi de küçük
    Bakışlarında susmak adlı bir kuş
    Uçmuş da uçmuş
    Bir anda iş işten geçik
    İki ölüm kadar seçik.”

    İçimden şiirle yorum yazmak geldi işte,böyleyken böyle diye:)
    Tebrikler!

    YanıtlaSil
  2. valla vildancığım
    senin şu adamın başını döndüren bol kepçe övgülerin yok mu!

    bu beni elbette çok mutlu ediyor.. yine de, pek de hakettiğimi sanmadığım bir havalanma içine de sokuyor öte yandan..
    çok teşekkür ederim ama senin verdiğin bu ivmeyle coşan ben hızımı alamayarak haikudan maikuya hatta naikuya bile sıçrayabilirim.. bunun sorumlusu da ben değil sen olursun, onu da söyleyeyim :)

    YanıtlaSil
  3. Selam Numan,
    Yorumunuzu şimdi görünce şaşırdım. Ben yazınıza yorumumu 30 Haziran’da yazmşım. Siz bu yorumuma 15 Temmuz’da cevap yazmışsınız.İnanın ben ne yazdığımı unutmuştum. Demek ki 15 gün sus pus kalmışsınız.

    Şimdi yorumunuzu iyice okudum. Haklısınız. Sevgimi ve dostluk hislerimi abartmayı severim. Abartma konusunda şöhret sahibi olduğumu itiraf edebilirim. Haksızsınız. Herkese yapmam kesinlikle. Sadece hak ede yaparım Numan, sadece hak edene.
    Üstelik tüm samimiyetim ve içten hislerimle.

    O değil de, etkileniyorlar mı insanlar bu yazdıklarımdan peki? Nerdeee? Bakın mesela Moleskine Deftere.. En son yazdığım yorumumu okuyun kendisine.. Sonra size yazdığım yorumu okuyun bir de.. Size “çok sevdim yazdığınız haikuları” diye yazmışım. Tek cümle. Moleskine Deftere ise her cümlemde methiye yazmışım.. Bir ay oldu neredeyse.. Defterin sahibi o gün bu gündür yazmadı tek kelime bile… Eeee! Merak etmeyiniz Numan… Hiç merak etmeyiniz… Benim bir beğeni cümlemle haikudan maikuya hatta naikuya sıçramazsınız. Maalesef, böyleyken böyle işte.

    Şimdi yazı konunuza uysun diye, sevdiğim bir Metin Üstündağ
    haikusu ile, yazıma nihayet vereyim:

    "müsait bir yerde
    unutur musunuz
    beni lütfen"

    YanıtlaSil
  4. selam vildan
    genelde önce gelen yorumları okur, yanıtlayacaklarımı kafamda mimler ve sonrasında her şeyi unutur, kendimi yeniden akmakta olan zamana bırakırım umarsızca.. (yeterince şairane oldu mu bilemiyorum)
    artık ne zaman kısmetse sıra cevaba gelir.. bazen de bugünkü gibi çabucak..

    moleskin defter ve sahibi ise -siz de biliyorsunuzdur sanırım- apayrı bir vaka!
    kendi bloguna bile aylarca yazmayan, o güzelim yeteneğini kullanmayarak çizerlikten de yan çizen bu adamın yorumunuza yanıt vermesini beklemek pek boşa gidecek bir emek..

    gerçi hak ediyor ama ona yazdığınız methiyelerin onda birini zamanında bana yapsaydınız eğer, şu anda elinizde benim bir şiir kitabım olurdu kuşkusuz.. hem de imzalı tarafından :)

    haiku, naiku mevzusuna gelince.. bu küçük japon şiirciğinin yine küçük ve belli kuralları var ve de ben buna kesinlikle uyulması taraftarıyım.. hem de 'normal' şiirde her türlü kuralsızlıktan ve özgürlükten yana olduğum halde!
    bu nedenle, sizin de örneğini verdiğiniz met-üst şiiri bence haiku değil maikudur..
    ben de zaten şu sıralar bi kaç naiku yazdım ve burada yayınlayacağım..

    ilginize ve methiyelerinize muhtaç bir biçare adam olarak saygılarımla efendim..

    YanıtlaSil