22.7.21

The Forever Purge / Arınma Gecesi: Sonsuza Dek



Bu yaz kanunsuz bir çapulcu topluluğu, yıllık Arınma Gecesi’nin gün doğumunda bitmediğine ve aslında Arınma Gecesi: Sonsuza Dek’te hiç bitmemesi gerektiğine karar verdiklerinde bütün kurallar yıkılıyor.

2018 yılında rekorlar kıran İlk Arınma Gecesi filmiyle sıçrama yapan Blumhouse’un ünlü dehşet serisi, bir yer altı hareketinin üyeleri artık tek gecelik anarşi ve cinayetle tatmin olmadıklarında ve bitmeyen bir kargaşa ve katliam ile Amerika’yı ele geçirmeye karar verdiklerinde çığır açan yeni bir alana atılım yapıyor. 

Hiç kimse güvende değil.



Adela (Ana de la Reguera, Ölüler Ordusu) ve kocası Juan (Tenoch Huerta, Days of Grace) Juan’ın, zengin Tucker ailesi için çiftlikte ırgat olarak çalıştığı Teksas’ta yaşamaktadırlar. 

Juan, Tucker ailesinin reisi olan Caleb’i (Will Patton, Cadılar Bayramı), etkiler ama bu durum Caleb’in oğlu Dylan’ın (Josh Lucas, Asfaltın Kralları) kıskançlık krizini tetikler.

Arınma Gecesi’nin ertesi sabahı, maskeli bir katiller çetesi Dylan’ın karısı (Cassidy Freeman, HBO’da The Righteous Gemstones), ve kız kardeşi de (Leven Rambin, Açlık Oyunları) dahil olmak üzere Tucker ailesine saldırır ve ülke kargaşaya sürüklenip Amerika dağılmaya başlarken iki aileyi, Juan’ın en iyi arkadaşı T.T. (ALEJANDRO EDDA, Narcos: Mexico dizisi), bir araya gelip direnmek zorunda bırakır. 

Senaryosu serinin yaratıcısı ve hikayenin dehası olan James DeMonaco’ya ait olan Arınma Gecesi: Sonsuza Dek filminin yönetmeni ödüllü gerilim Days of Grace’in yazarı ve yönetmeni olan Everardo Gout. 

Filmin yapımcıları, serinin kurucu yapımcılarından Blumhouse Productions adına Jason Blum, Platinum Dunes ortakları Michael Bay, Andrew Form ve Brad Fuller ile Man in a Tree ikilisi James DeMonaco ve Sébastien K. Lemercier. 

Film’in idari yapımcıları Jeanette Volturno, Everardo Gout ve Marcei A. Brown, Gout’un etrafı görüntü yönetmeni Luis Sansans amc (Narcos dizisi, Days of Grace), editörler Todd E. Miller (Arınma Gecesi: Seçim Yılı, Arınma Gecesi: Anarşi), Vincent Tabaillion (Sihirbazlar Çetesi, Takip 2) ve Tim Alverson, ace (ek editör, 2018’in Cadılar Bayramı), yapım tasarımcı Jennifer Spence (Shazam 6 Güç, Annabelle filmleri), kostüm tasarımcı Leah Butler (Shazam 6 Güç, Paranormal Aktivite filmleri) ve besteciler The Newton Brothers (Doktor Uyku, The Haunting of Hill House serisi) gibi yetenekli bir ekiple çevrilmiş.

Kasting’de Terri Taylor, csa (Görünmez Adam, Biz) ve Sarah Domeier Lindo, csa (Cadılar Bayramı, Biz) ve müzik süpervizörü John Bissell (Karanlık Operasyon, Ölümcül Tuzak).

The Forever Purge / Arınma Gecesi: Sonsuza Dek, 23 Temmuz’da sinemalarda gösterime giriyor.



GEÇMİŞ HİKAYE

2013 yılında yazar/yönetmen James DeMonaco’nun çığır açan gerilim filmi Arınma Gecesi ile dünyaya akla gelmeyen bir sosyal deney tanıtıldı. 

Her yıl 12 saat boyunca cinayet dahil her türlü suçun yasal olsaydı ne olurdu? 

DeMonaco’nun sınıf, ırkçılık, yoksulluk ve baskı konularına satirik bakış açısı, iktidardaki kişiler kontrol edilmediği takdirde modern toplumun nasıl acımasız olacağını vurgulayarak bir anda korku türünün klasiği oldu. 

DeMonaco’nun algısal olarak basit vaadinde izleyiciler Richard Connell’in “The Most Dangerous Game” ile Shirley Jackson’ın “The Lottery” kısa hikayelerinden ve Amerikan Sapığı ve Otomatik Portakal gibi uyarı ateşi filmlerinden işaretler buldular. 

Kinayelerin en yaratıcısı olan film serisi, modern, kökleşmiş korkulara ve gündelik gerçekliklere hitap ederek “Bu gerçekten olabilir mi?” diye düşünmemize olanak verir.

2014’ün etkileyici Arınma Gecesi Anarşi, 2016’nın siyasi komplosu Arınma Gecesi Seçim Yılı ve izleyicilere kurgusal Amerika’nın Yeni Kurucularının deneylerinin asıl yasalara dönüştüğünü gösteren 2018’in İlk Arınma Gecesi filmlerinin ardından yapımcılar sinsi distopyayı daha derinden ele almış. 

Her yeni girişte DeMonaco ve yapımcıları, ipleri elinde tutanlar tarafından hükümetin yozlaştırılmasını daha derinden ele almışlar. 




Bir Gün yeterli mi?

Öfke Kontrol Edilmediğinde

James DeMonaco, Arınma Gecesi serisinde, Amerikan halkının son yılarda taşma noktasına gelen karanlık alt akımlarına ve uzun süredir kaynayan öfkesine değiniyor. 

DeMonaco şunları söylüyor; “İnsanlar sinirli. Bir şeye sinirliler. Bütün gruplar öfkeli. Örneğin yoksullar ve zarar görmüş olanlar yukarı doğru hareketin olmamasına sinirliler. Orta sınıf, artan tıbbi harcamalara ve demokratik elitlerin göçmenler hakkındaki romantizmine (kendi deyişleriyle ben değil) sinirleniyorlar. Afrikalı Amerikalılar şehirlerdeki ırkçı ayrımcılığa sinirleniyorlar. Beyaz erkekler kadınların, göçmenlerin ve azınlıkların yüzyıldan fazladır beyaz erkeklere hizmet eden siyasi ve ekonomik sisteme meydan okumalarına sinirleniyorlar. Howard Beale’nin dediği gibi “Çok sinirliyim ve artık dayanamıyorum!”

DeMonaco, bu duygu partizan haberlerle ve/veya belli gündemleri destekleyen yanlış bilgilerle birleştiğinde kitleler arasında daha çok öfke ortaya çıkar. DeMonaco şunları söylüyor; “İnsanlar bir anda Arınma Gecesi’ne yükselen öfkenin serbest bırakılması için temizleyici, potansiyel bir pratik olarak bakmaya başladılar. Filmlerde Yeni Kurucular, Arınma Gecesi’ni Amerikan halkına öfkelerini serbest bırakmalarına yardım edeceğini ve sonunda daha iyi vatandaş olacaklarını söyleyerek satmışlar. Hepsi psikolojik bir entrika. Arınma Gecesi, Yeni Kurucular için haklarından mahrum edilmiş, fakirleştirilmiş, bakılması gereken insanlardan kurtulmak için kullandıkları, sadece grotesk bir ekonomik araçtan fazlası değildir.”   

Yapımcı için, hikayelerindeki birçok tema son 10 yılda Amerika’da büyüyen kırık çizgileri gözlemleyerek doğmuştur. Şunları söylüyor; “Her yıl, ülkemiz giderek daha çok bölünüyor, daha ayrımcı, daha öfkeli, daha az hoşgörülü oluyor. Bazı bakımlardan ülke, silah kontrolü, göçmenlik, dini inançlar gibi bazı sorunların üzerine patlamaya hazır bir barut fıçısına benzer. Göçmenlik, Amerikan düşüncesinde derin bir yara açan, son dönemdeki en büyük sorundur. Bu yüzden Arınma Gecesi Sonsuza Dek’te bu konuyu ele almak istedim. Şu soruyu sormak istedim; “Bu öfkeyi serbest bırakmak için bir gün yeterli miydi?” Cevap, hayır idi.”

Üçüncü bölümden birkaç yıl sonra geçen Arınma Gecesi Sonsuza Dek filmin merkezinde, Meksikalı evli bir çift olan Adela e Juan yer alıyor. Çift, Adela’nın bir uyuşturucu karteliyle yaşadığı kan davasında evlerini yok edip Adela’yı öldürmeye kalkarlar ve Meksika’daki evlerin, terk etmek zorunda bırakırlar. 

Adela ve Juan, gönülsüz göçmenler olarak Birleşik Devletlere çakallar tarafından gizlice sokulurlar ve Teksas, Los Feliz Valley’de yeni bir hayata başlarlar.

Adela ve Juan’ın yerleşmeye başlamasından aylar sonra ilk Arınma Gecesi’ne katlanır ve hayatta kalmayı başarırlar. Fakat ertesi gün, Sonsuza Dek Arınmacılar olarak bilinen radikaller sokaklara çıkar ve zaten bölünmüş Amerika’yı karıştırmaya söz verirler. Göçmenlerden zenginlere kadar herkesi hedef alırlar. 

Çift ve Juan’ın çalıştığı Teksas’ta, varlıklı bir çiftçi ailesi olan Tucker’lar bir anda avlanırlar ve yeni buldukları Amerikan dostlarını Meksika sınırının güney tarafında bir barınağa gidişte yol göstermek Adela ile Juan’a düşecektir.



Kin Yok, İyi Tekila Var

Yapımcılar Sıraya Giriyor

James DeMonaco ve yapımcı Jason Blum, birbirlerini 90’ların ortalarından beri tanıyorlar. DeMonaco, yapımcı ortağı Sébastien K. Lemercier ile de kısa bir süre sonra tanışmış. DeMonaco; “Jason, Miramax’tan ayrıldıktan sonra benim birkaç senaryo taslağımın satın alma hakkını aldı. Birlikte içki içip filmleri konuştuk. İkimiz de genç ve saftık ve filmlerimizin yapılmasını sağlayabileceğimize inanıyorduk.” Mola. “Şimdi ikimiz de yaşlı ve safız.” Diyerek gülüyor. Ama gerçekten Jason tam tersi. Benim yazdığım her şeyin yapılacağını düşünerek saf kalmam gerekiyordu. Ama Sébastien ve Jason yanımdayken bunu yapma şansım çok daha fazlaydı.”

Üçünün arasındaki ilişkinin temeli güvenmiş. DeMonaco şunları söylüyor; “Üçümüz de işlerimi yapma konusunda birbirimize güveniriz. Birbirimizin yoluna çıkmayız. Ayrıca oldukça dürüstüz. Bu, Sébastien’la Avrupa’da çalışırken öğrendiğim ilk şeydi. Birbirimizle tartışır, bağrışırız ve acımasız bir şekilde dürüst oluruz ama kin tutmayız. Bağırırız, sonra hemen tekila içeriz.”

Birlikte, diğer projelerin yanı sıra Arınma Gecesi’nin beş filmini ve televizyon dizisinin iki sezonu yapmışlar. Lemercier, uzun süre boyunca aynı anda heyecanlı ve korkunç olan Arınma Gecesi’nin ana ilkesinin büyük ölçüde toplumun en büyük korkusu olduğuna inanmış. Şunları söylüyor; “Korunuyoruz çünkü belli sayıda kurallara uyuyoruz. Bu sona erdiğinde ve tüm dünyada gerçekleştiğinde en dehşet verici şey bu olur. Bunu iç savaş olan ülkelerde görürsünüz, bazen Amerika’da görürsünüz.”

Neyse ki veya maalesef, dünya ve Amerika yeni Arınma Gecesi bölümleri için üçlüye verimli bir zemin sunuyor. Lemercier şunları söylüyor; “Her seferinde “Bunu daha da büyük nasıl yapabiliriz?” diye soruyoruz. Bu sefer, James, arınan kişilerin bağımlı hale geldikleri ve artık duramadıkları fikrini buldu. Yok etmenin verdiği keyif toplum ve medeniyet sevgisinden daha güçlü hale geliyor.” 

Bunda hem filmde hem de gerçek dünyada somut bir var oluş tehlikesi vardır. Lemercier şunları söylüyor; “Vatandaşlar olarak hepimiz sıklıkla toplumu eleştiririz. Polis gücünü, hükümeti eleştiririz ve bazen birey olarak klostrofobik hissettiğimiz bu kurumlar olmadan kendimizi korumaya çalışsak çok kötü olacağının farkında olmayız.” 

Jason Blum, kariyerini sınırları zorlayan filmler yaparak harcamış. DeMonaco ve Lemercier ile ortaklığının bu kadar başarılı olmasının başlıca nedenlerinden biridir. Blum şunları söylüyor; “Daha zeki, yansıtıcı ve yaratıcı olan film yapımcılarıyla çok ender karşılaştım. Arınma Gecesi serisindeki filmlerin izleyiciye meydan okumak için tasarlandığını anlıyorlar. İzleyicilere, eğer boş oturursak ve iktidarı kontrolsüz bırakırsak karanlık “çözümlerin” kolaylıkla gerçekleşebileceğini ve gerçek kahramanlar da ayağa kalkıp, dünyanın yıkılmasını izlemeyi reddedenler olduğunu hatırlatıyorlar.”

Üçlünün seri yapımcısı ortakları, Platinum Dunes’dan Michael Bay, Brad Fuller ve Andrew Form tüm Arınma Gecesi filmlerinde güçlerini birleştirmişler. 

Başta hiçbiri yolculuğun bugünkü seriye dönüşeceğini beklemiyormuş. Brad Fuller şunları söylüyor; “Bu serinin büyüyüp bugünkü haline gelmiş olması hem şaşırtıcı hem de beklenen bir şeydir. James, izleyicileri şaşırtan ve neye dönüşebileceğimiz konusunda kafa sallamamıza neden olan mecazi hikayeleri paylaşabilme konusunda nadir bulunan bir ustalığa ulaşmıştır. O gücü kullanan usta bir yapımcıdır ve bizler de önünde saygıyla eğiliyoruz.”

Seri, her yönüyle ideal bir ortaklık olmuş. Andrew Form şunları söylüyor; “James’in “ya bir gece..? öncülü şiddetin bir noktada patlamayla tehdit ettiği ve kimsenin güvende olmadığı, son derece detaylı bir dünyaya dönüştü. Onlara katılıp izleyicileri düşündüren ve bu düşünceleri ortak insanlığımıza yansıtmalarına neden olduğumuz ve aynı zamanda onlara kahramanlarımız gibi olma umudu verdiğimiz önemli olan hikayeler anlatabildiğimiz için gurur duyuyorum.” 




Yeni Bir Perspektif

Yönetmen Everardo Valerio Gout 

Sıra Arınma Gecesi Sonsuza Dek filminin yönetmenini bulmaya geldiğinde yapımcılar öncelikle sanatsal anlayışının filmi gerçek dünyaya görsel, duygusal ve hikaye açısından bağlayacak birini aramışlar. James DeMonaco şunları söylüyor; Bu hikaye gerçekten özgünlük katacak birini istedik. Everardo Gout, Meksikalı. New York’ta, Los Angeles’ta ve Paris’te yaşamış. Hikaye anlatımının iyi olacağını biliyorduk. Daha önemlisi Sébastien ve ben Everardo’nun ilk filmi Days of Grace’i çok sevdik. Daha da önemlisi Everardo’yu gerçekten sevdik.”

DeMonaco, Gout’u Arınma Gecesi’nin sosyopolitik destekleyicilerini anlayan, duygusu ve düşünceli bir sanatçı olduğunu düşünüyor. Everardo, janr hikayesine gizlice yerleştirdiğimiz politik fikirleri gördü ve tanıdı. Hikayeye Meksika’daki hayatından detayları kattı. Benim araştırarak bulamayacağım detayları. Filmdeki karakterler gibi Everardo da başka bir ülkeden geliyor ve Arınma Gecesi ve Amerika içi anlamı, şiddetle ilişkisi hakkındaki duyguları benzersiz ve bizim gibi ABD’de doğanlardan farklı. Ülkemize ve serimize yeni bir bakış açısı katmak çok yenileyici oldu.”

Ayrıca Goud, yapımcılarıyla ortak bir tutkuya da sahipmiş. DeMonaco şunları söylüyor; Everardo, tekilayı çok seviyor. Tıpkı Sébastien ve benim gibi. O yüzden mükemmel bir eşlemeydi. Bizi mezcal ile tanıştırdı. Kaliteli mezcal ile. O da çok güzeldi.”

Gout, kendi açısından da DeMonaco ve Arınma Gecesi’nin diğer yapımcılarının zengin, çok yönlü dünyasına girme fırsatını bulduğu için heyecanlıymış. Şunları söylüyor; “Bir tedavi gördüm. Menajerim bana ‘Bunu hemen düşünmeyeceğini biliyorum ama çok ilginç’ dedi. Yanılmadı. Malzemenin zamanımız için mükemmel olduğunu düşündüm. James’in vizyonundaki mecazı büyüleyiciydi. Bununla da tam üstüne bastı.” Gout’un DeMonaco ile ilk toplantısı ilgisini daha da artırmış.

“James’le aramızda bir konuşma geçti. Bana ‘Serimi çok seviyorum ve insanların benim görüşlerimi ve benim için ne kadar önemli olduklarını öğrenmelerine olanak vermek istiyorum. İşte buna karşılık verdim. Çok sayıda kişiye ulaşan, onları heyecanlandıran ve bir gerilim yolculuğuna çıkaran ama aynı zamanda Meksika’da dediğimiz gibi, ‘vitaminleri kekin içine gizleyen’ bir seride çalışacağımı biliyordum. En iyi senaryo.”

Ayrıca Arınma Gecesi’nin yapımcılarının her zaman doğrudan ve samimi iletişim kurmalarını da takdir ediyor. Bu film sektöründe nadir bulunan bir şey. “Arkadaşlarım saçma bir işle çıkmayacağımı bilir. James’i bu yüzden de severim. Başından itibaren uyuştuk.”

Sanat kökeni olan ve DeMonaco’nun malzemesine sanatsal yaklaşan Lemercier, Gout’tan etkilenmiş ve heyecanlanmış. Şunları söylüyor; “Everardo, yönetim tarzında görselleri ve zorlukları araştırıyor. Bir dokunuşu var. Sadece hikaye anlatımı yerine görsel sanata dayanan bir tarz. Everardo, bize şiirsel bir dokunuş getirdi diyebilirim.”

Gout, bu nitelikleriyle görülüp değer verildiği için çok memnun olmuş. Çünkü bunlar onun başlıca nitelikleriymiş. Sadece parası için iş yapamam. “Vizyonuma güvenen iş ortakları bulmak çok güzeldi.” Ve gerçeği beyaz perdeye aktarma konusunda aynı sorumluluğu paylaşan ortaklar. Yapımcılarımız kitaplardan, filmlerden bahsedebileceğiniz kültürlü kişiler. Çok fazla ortak referans ar. Doğru cümleleri bulma konusunda ilham aldık. Masaya getirmek istediğimiz de buydu.” 

Jason Blum’a göre Gout, Arınma Gecesi Sonsuza Dek filmi için ideal yapımcı olduğunu kanıtlamış. “Son filmimiz, makinenin kendisiyle savaşıyor gibi görünse de Arınma Gecesi Sonsuza Dek, Amerikan toplumunun çok fazla yol aldığı fikrini ortaya koyuyor. Everardo’nun açıklanamaz şiddetin ortasında kahramanlarımız arasındaki şefkati sergilediği dramatik tarzı büyük bir yetenek. Çalışması çok büyüleyici.” 




KARAKTERLER

Arınma Gecesi Sonsuza Dek’in oyuncu seçiminde yapımcılar için önemli olan kişilerin bir kolektifin, toplumun ya da ülkenin üyeleri olduğu gerçeğini bir kenara bıraktıklarında ne olduğunu ele almak olmuş. Kahramanlar veya Arınmacılar oldun, rolleri canlandıran oyuncuların karakterlerinin insancıllığını yansıtmaları önemliymiş. Yapımcı Sébastien Lemercier şunları söylüyor; “Bu durum, parmağınla işaret edip ‘Bu adam kötü biri’ demekle ilgili değil. Duyguları anlamakla ilgili. Bizim için birinin neden kafasını veya alışkanlıklarını ayrıştırması ilginç. Sadece ‘O kötü adam. Ben iyiyim’ derseniz bu sizi ayrıştırır. Oysa bu karakterlerin hepsinin ortak noktasının ne olduğunu araştırırsanız o zaman kusurlu insani yanını da çözersiniz.”

Bu hiçbir yerde ulusal kimlik, göçmenlik ve ırk ilişkilerinin hamlığı konularında beyaz perdedeki tartışmalarda olduğundan daha önemli değildi. Lemercier şunları söylüyor; “Bir sahnede karakterlerin Amerika’da olmanın ne demek olduğunu konuştuğu bir sahne var. Ben de bir göçmen olarak bununla bağ kurabiliyorum. Bu sahneden çok etkilendim ve o tartışmaya inandım. ‘Bu garip. Bu, iki kişinin göçmen olmanın ne demek olduğu hakkında konuştukları bir Arınma Gecesi filmi.” diye düşündüm. 

Yönetmen Everardo Gout, oyuncularla yaşadıkları bir arada olma halini nasıl canlandıracakları hakkında derin tartışmalar yapmışlar. Gout şunları söylüyor; “birbirinden biraz farklı iki görüşe sahip iki göçmen görüyorsunuz. Ya ABD’ye gitmeye zorlanıyorlar ya da kendileri oraya gitmek istiyorlar.” Kültür çatışmalarıyla nasıl başa çıktıklarını ve o birleşmeyi izliyoruz. Bu yüzden Adela İngilizce’de hemen daha akıcı konuşuyor, oysa Juan mücadele veriyor. Dili öğrenmek istemiyor. İspanyolca konuşmak istiyor ve kendi grubu içinde bunu mümkün kılmanın bir yolunu bulmuş. Ben Los Angeles’tayken hiç İngilizce konuşmadığım günler olurdu. Çünkü tüm çevrem oradaydı ve onlarla İspanyolca konuşabiliyordum.”

Özgünlüğe olan bu bağlılık ve detayları doğru yansıtma oyuncularla başlamış. Gout şöyle diyor “benim için baş oyuncularımızın %100 Meksikalı olması ve sahte aksanlarının olmaması çok önemliydi.”

Adela

Ana de la Reguera

Amerika’nın her şey olduğuna inanmayı seçen, hayatta kalmayı başaran karakter. Adela, Meksika’da kocasıyla birlikte yaşadığı çiftlik evinden gitmeye zorlanmış ve firari olmuşlar. Los Feliz Valley’ye taşındıkları ve yeni hayatlarına alışmaya başladıkları anda yıllık olağan Arınma Gecesi başlıyor. O gece bittiğinde ve çift, kendilerinin ve halklarının tehdit altında olduğunu fark ettiklerinde hemen harekete geçiyorlar.

Adela’yı canlandırmak üzere ülkeye getirilen Meksikalı oyuncu Ana de la Reguera, Netflix’teki Narcos ve Amazon’daki Goliath’daki muhteşem oyunculuklarıyla biliniyor. Övülen oyuncu Adela’nın Amerikan Rüyası’nı yaşamayı çok istediğini düşünüyor. De la Reguera şunları söylüyor; “Adela, daha iyi bir hayat arayışıyla Meksika’dan yeni gelmiş. Kocasıyla birlikte kartelden kaçmışlar ve hazırlanıyor. Emniyet istiyor. Ayrıca hem kişisel olarak hem de işinde gelişmek istiyor. İstikrar istiyor. Sakin olmak, bir yuvasının olması ve mutluluğu bulmak istiyor. Adela basit, rahat ve güvenli bir hayat istiyor.”

Adela kartellerle savaştığı için ülkelerinden kaçmaya zorlanan çift, Meksika’nın dışına ve ABD’ye kadar kovalanmış. De la Reguera şunları söylüyor; Adela, Meksika’daki Autodefensas’ın bir üyesi. Kendi polisleri olmak üzere eğitilmiş sıradan insanlardan oluşan bir grup. Juan’ı da denklem dahil ediyor ve kartelle savaştıkları ve bazı savaşları kazandıkları içi kartel peşlerine düşmüş.”

De la Reguera, Adela’nın anlamlı ve belirli yeteneklerini yakalayabilmesi için eğitim almış. Lemercier şunları söylüyor; “Ana, silahlarını çok ciddiye almak istedi. Eğitimdeki şiddeti çok heyecan vericiydi.”

Juan

Tenoch Huerta

Pratik karısı Adela’dan daha duygusal ve nostaljik olan Juan, Tucker ailesinin çiftliğinde uzman bir at bakıcısı olarak çalışır. Adela’yla birlikte o da Narcotraficantes kartelinden kaçmaktadır ve evlerinden ayrılmaya zorlanırlar. Juan’ı Meksikalı ünlü oyuncu Tenoch Huerta canlandırıyor. Kendisi ilk olarak 2006’daki On the Edge filminde yönetmen Everardo Gout ile Days of Grace’de çalışmıştır.

Adela, daha pratik ve Amerikan Rüyası’nın güvenlik algısında rahatlık arayışındayken Juan, bunların hiçbirine inanmıyor. Juan, Meksika’da olmayı, kendi dilini konuşmayı ve ailesine yakın olmayı tercih ediyor. Huerta şunları söylüyor; “Juan ve karısı ABD’de altı ay geçirmişler. Karısı İngilizce’yi ve Amerikan kültürünü çok seviyor ama Juan için kolay değil.”

Juan ve Adela’nın kendi ülkelerinde küçük bir çiftliği varmış. ABD’ye taşındıklarında bildiklerinden bambaşka bir hayat bulmuşlar. Huerta şunları söylüyor; “Meksika’da ekonomik durumları daha iyiymiş. Sonra bildikleri ve sevdikleri her şeyi geride bırakıp yeni bir ülkede baştan başlamak zorunda kalmışlar. Birden ilk Arınma Geceleri başlıyor ve insanlar çılgına dönüyor.”

Gout, Huerta ile de la Reguera’nın rollerine kattıkları yeteneğe ve bağlılıklarına minnettar kalmış.  “Ana ve Tenoch, muhteşemler ve karakterlerine özgünlük ve doğruluk kattılar. Filmi sahiplendiler ve gerçekçi olmasını sağladılar. Melodram oyuncuları değiller ama aynı gerçekçi havayla çalışıyorlar. İkisi de bugün Meksika’nın en iyi oyuncularından.”

Dylan Tucker

Josh Lucas

Babasının çiftliğinin varisi olan Dylan, Juan’la ikisinin de kabul ettiğinden daha fazla ortak noktaya sahipler. İkisi de ailelerini ve geleneksel hayat yöntemleri konusunda çok korumacılar ve Dylan ile Juan her dönüşte çok inatçılar. Juan, yeni bir ülkede yeni bir hayata zorlanırken Dylan, doğduğu yerdeki statüsünü korumak istiyor. Film boyunca uzun süredir sahip olduğu önyargılarla yüzleşmeye ve hayatta kalmak için Juan’a güvenmek zorunda kalacak.

Ford v Ferrari’deki Josh Lucas tarafından canlandırılan Dylan, Juan’a saygı duyuyor ama Tucker’ın çiftlikte İngilizce konuşmasını istiyor. Everardo Gout şunları söylüyor. “Josh, olağanüstü bir oyuncu. Karakteri daha soğuk o yüzden onunla bağ kurmak için daha çok zaman gerekiyor. Bu kasten böyle çünkü Dylan büyük bir öğrenme eğrisinde ve yolu Juan’ınkiyle kesişiyor. İkisi de çitin aynı tarafına düşmüş, zıt kişiler.” 

Juan ve Dylan, Arınma Gecesi Sonsuza Dek’in çılgınlığına kapıldıklarında birbirlerini anlamaya başlıyorlar. Sébastien Lemercier şunları söylüyor; “Arkadaş olmaları gerekmiyor. Birbirlerini diğer adam olarak görmeleri ve hayatta kalmak için birlikte çalışmak zorunda olduklarına saygı durmaları yeter. Tıpkı dünyadaki tüm insanlar gibi daha iyi bir hayat bulma hakkına sahibiz.”

Lucas, Dylan’ı izleyiciler görüşlerine katılmasa da daha farklı olan ve bağ kurulabilir bir karakter yapıyor. Jason Blum şunları söylüyor; Josh’un bu karakterle yaptıklarında takdir ettiğim yanı Dylan’da insanlığı bulmasıdır. Josh, Everardo’nun yönetmenliğinde bir oğlu ve kendisiyle savaşan müstakbel bir babayı canlandırıyor. Babasının kendisini haklı varis olarak kabullenmesini istiyor. Aynı zamanda bildiğine benzemeyen gelecekle ilgili de endişeli. Dylan değişime eş değer olan her şeyden korkuyor. Juan da öyle. Josh, iki dünya arasında sıkışmış bir adamı muhteşem bir şekilde canlandırıyor ve nereye gideceğini izlemek çok sürükleyici.”

Cassie Tucker

Cassidy Freeman

Dylan’ın bebek bekleyen karısı Cassie, Tucker ailesine yeni katılanlara daha açık ve başka kültürlerden bir şeyler öğrenme fırsatından keyif alıyor. Dünyaları Sonsuza Dek Arınmacılar yüzünden altüst olunca Cassie, hiçbirinin ertesi güne çıkamayabileceğini fark ediyor ve Juan ile Adela’ya destek vermek için ilk destek verenlerden biri. Yardım istemek konusunda hiç gururlu değil ve doğmamış çocuğunun hayatını korumak için ölümüne savaşacak. 

Oyuncu Cassidy Freeman (HBO’daki The Righteous Gemstones ve Netflix’teki Longmire) tarafından canlandırılan Cassie, Arınma Gecesi denilen iğrençlikten kurtulmak için mücadele edenlerle ilgili iyi olan her şeyi temsil ediyor. Brad Fuller şunları söylüyor; “Cassidy, kolaylıkla standart karakter olabilecek bir karakteri alıp altüst edebiliyor. James DeMonaco, bu rolü “uzun süre aç çeken bir eş” olması için yaratmamış. Daha çok kocasının 2021’e uyanmasını istiyor. Cassie, Cassidy’nin koruması altında ileri görüşlü, farkındalık sahibi, son anda merhametli birinden ailesinin tehlikeli savunmacına dönüşebilen biri.”

Harper Tucker

Leven Rambin

Teksaslı, baş belası bir kovboy kızı olan Harper, Tucker’larla birlikte sığır çiftliğinde çalışmaktadır. Sonsuza Dek Arınmacılar çiftliklerine saldırıp yıllık olağan Arınma Gecesi’nden sonra ailesini rehin alınca Harper, kendisini tutsak edenlere boyun eğmeyi reddeder. Diz çökmektense ölmeyi tercih eder.

İlk olarak TV’deki All My Children’de rol alan, daha sonra Açlık Oyunları ve Hulu’daki The Path’de rol alan Leven Rambin’in canlandırdığı Harper, güçlü bir kişiliğe sahiptir ve ailenin diğer üyelerine, özellikle de erkek kardeşi Dylan’a göre daha açık görüşlüdür. Rambin şunları söylüyor; “Hiçbir saçmalığı kabul etmiyor. Teksaslı olduğu için bu karakterle, hikayeyle ve iki aile arasındaki ilişkilerle bağ kuruyorum.” 

Sonsuza Dek Arınmacılar, toplulukları arasındaki ekonomik tutarsızlıklar konusunda öfkelenip Tucker çiftliğine saldırdığında Juan tarafından yönetilen çiftlikte çalışanlar Tucker’ların hayatını kurtarır. Rambin şunları söylüyor; “Karakterlerimizi tutsak olmaktan, ağızlarının tıkanmasından ve kendilerine silah doğrultulmasından kurtarıyorlar ve biz de onlarla birlikte kaçıyoruz.”  

Güneyli oyuncu Harper’da karakterin fizikselliğini beğeniyor. Rambin şunları söylüyor; Harper, grubun zorlu durumlardan çıkmasına yardım etmede kilit nokta. En genç ve kadın olduğu için ve kendi başına olduğu için iddiasız. Evli değil ve çocukları yok. Harper çok bağımsız ama sonunda günü birçok kez kurtarıyor.”

Harper, James DeMonaco’nın Arınma Gecesi filmlerinde yaratılan güçlü ve boyun eğmez kadınlarının arasına karışıyor. Andrew Form şunları söylüyor; “James, ilk filmdeki Lena Headey ile bile bu evrende kurban olmayı reddeden çok güçlü kadınlara yer veriyor. Leven’ın Harper karakteri, Lex Scott Davis’in Nya karakterine, Elizabeth Mitchell’ın Charlie ve Carmen Ejogo’nun Eva karakterine, senaryoyu değiştiren sıra dışı kadınlara katılıyor ve kötülere günlerini gösterme konusunda üstüne düşeni yapıyor.”

Caleb Tucker

Will Patton

Tucker ailesinin reisi olarak Caleb, oğlu Dylan’ın Juan gibi olamamasına sinirlidir. Caleb, Dylan’ı eski yöntemlere bağlı kalma arzusunun aile çiftliğinin geleceği için iyi olmayacağını biliyordur. Caleb, çiftliklerine gelen yeni çalışana ve Juan’ın hayvanlarla olan yeteneğine kucak açar. Özellikle de yabani atları ehlileştirme yeteneğine.

2018 yılının Cadılar Bayramı filminde Jamie Lee Curtis ile birlikte rol alan, deneyimli oyuncu Will Paton’ın canlandırdığı Caleb, Amerika’nın yoksulların sırtından inşa edildiğini biliyor ve işe aldıklarına sonuçları e olursa olsun doğru davranmak istiyordur.

Jason Blum, karakteri ve onu canlandıran oyuncuyu dikkat çekici bulmuş. Blum şunları söylüyor “Will, her role sıradan bir ağırbaşlılık getiriyor. Hepimiz, Caleb’in ilgisinin bu adamın geçmişte göçmen işçilere karşı yapılan ihlaller sayesinde çalışanlarının ve çiftliğinin gördüğü faydayla yaptıklarını kabul etmesi arasında kalışına çekilmesini ve ayrıca Juan’ın ailesine ve çiftliktekilere kattığı büyük değeri takdir etmesini sevdik. Will, o yaklaşımı öyle ustaca oynadı ki onu beyaz perdede izlemek büyük bir keyif.” 

T.T.

Alejandro Edda

Juan’ın ABD’deki en iyi arkadaşı, çiftlikte çalışan T.T.’yi Netflix’in Narcos: Mexico dizisindeki Joaquín ‘El Chapo’ Guzmán rolüyle tanınan Alejandro Edda canlandırıyor. Gout, Huerta ve de la Reguera’nın yurttaşı olan T.T. kendisine sunulan rolü, tutkusu da en az inancı kadar derin olan bir karakteri sergileme fırsatı olarak gördüğü için kabul etmiş. Tenoch Huerta şunları söylüyor; “Juan’ın T.T. ile güçlü bir ilişkisi var. Alejandro’nun ve benim karakterlerimiz çok kısa sürede kardeş gibi oluyorlar.”

Darius Bryant

Sammi Rotibi

Adela’nın çalıştığı et ambalajlama tesisin müdürü olan Darius Bryant’ı National Geographic’in Mars’ında dikkatleri çeken Sammi Rotibi canlandırıyor. Rotbi, yıllar önce Arınma Gecesi Anarşi’yi okumuş ve bir gün bu evrenin bir parçası olacağından emin olmuş. Şunları söylüyor; “Beni zamanımın geleceğini biliyordum. O yüzden büyük filmde yer almak ne kadar mükemmel!”

Gözleri Amerikan Rüyası’nda olan Adela, işte Darius’’la yakın bir bağ kurmuştur. Rotibi şunları söylüyor; Adela, Darius’un sağ kolu olan kadın ve tesiste çalışan kadınlarla iletişim kurmak için Adela’ya ihtiyacı var. Adela o kadınlara değer veriyor ve Daris’un da kendisi için çalışanlara değer verdiğini biliyor. Birbirlerini anlıyorlar ve aynı zamanda Adela, Darius’un şakalaşabildiği tek kişi.”

Rotibi, daha önce Everardo Gout ve görüntü yönetmeni Luis Sansans ile Marsta birlikte çalışmış ve onlarla birlikte sete dönmek için çok hevesliymiş. Şunları söylüyor; “Everardo, Luis ve ben birlikte Budapeşte’ye ve Fasa gittik. Böyle bir projede yolculuğa çıkmak isteyebileceğim daha iyi kimse olamazdı.”

Chiago

Zahn McClarnon

Chiago rolünü HBO’daki Westworld ve AMC’deki The Son’da rol alan, Amerikan yerlilerinin lideri olarak ünlenen ve Tohono O’odham kabilesinden esinlene, Meksika ile Birleşik Devletler dünyasını bir araya getirmek gibi sıra dışı bir yeteneğe sahip olan Zahn McClarnon canlandırıyor. O ve halkı, Adela, Juan ve Tucker’lara ABD-Meksika sınırını geçmelerinde yardım eden kilit nokta oluyorlar. Everardo Gout unları söylüyor; Tohono’yu çok araştırdım. Muhteşem insanlar. Hem Meksikalı hem de Amerikalılar ve çift milliyetleri var. İki ülke 

arasında serbestçe geçiş yapabiliyorlar çünkü iki ülke tarafından da tanınıyorlar. Filme biraz o evreni getirdik. Tıpkı Latinlerle Teksaslılarda olduğu gibi. Amaç o doğruluğu bulup filmde yer vermekti.”




YAPIM TASARIMI

Güneş Yanığı Işık Planı

Gerilimin Tasarımı

Seride ilk kez Arınma Gecesi Sonsuza Dek’teki aksiyon gün ışığında geçiyor. James DeMonaco şunları söylüyor; “İlk görüşmelerimizde Arınma Gecesi Sonsuza Dek filminin önceki filmlerden farklı görünmesi gerektiğini biliyorduk. Sadece hikayenin değişikliğe ihtiyacı yoktu. Arınma Gecesi’ni değiştirmek gerekiyordu. Görünümün, arka planının değişmesi gerekiyordu. Teksas’ta geçmesini istedim. Bu da bize araştırılması gereken yeni bir arka plan sundu.” Yapımcı Arınma Gecesi Sonsuza Dek’i yaptığında yeni renklerden ve ufuklardan yararlanabileceklerini biliyormuş. “Sonunda yeni hareket alanımız olarak gün ışığı vardı. Yepyeni, güneş yanığı bir ışık planımız oldu. Bunun her şeyi değiştireceğini ve bize yepyeni bir Arınma Gecesi renk paleti sunacağını biliyorduk.” 

O palete Adela ve Juan’ın keşfettiği, küçük Teksas kasabasında göçmenlerin birbirleriyle konuşmak için kullandığı gizli bir dil de eklenmiş. Everardo Gout için Meksika piyangosundaki grafik etkileri eklemek de önemliymiş. “Gecenin rengini, kültürümüzün ve karakterlerimizi yansıtmak istedik. Bu filmde Latinler arasında geliştirilmiş şifreli bir mesajlaşma var. Böylece birbirlerine yardım edebiliyor ve iletişim kurabiliyorlar. Şifreleri ortada sergiliyorlar. Böylece “tehlike”, “umut” ve “dost” mesajlarını toplum içinde de anlayabiliyorsunuz.

Yapım tasarımcı Jennifer Spence, filmin görünüşü ve duygusu konusunda Gout’la iş birliği yapmış. Şunları söylüyor; “Everardo ve ben Meksika kültürünün renklerini ve tatlarını eklemek için görünüm üzerinde birlikte çalıştık. Buna günümüzün mevcut ruh halini gösteren ve eklemek istediği ilgili sanat eserleri ve grafiti de dahildi. Birlikte çalışarak zorlukların üstesinden geldik, hikayeye uyan mekanları bulduk. Ayrıca çekimler boyunca sık sık bir araya gelip hikayeyle ilgili görüntüler hakkında fikirlerimizi paylaştık.”

Spence, Dehşetin Yüzü ve Annabelle serisinden Salem’in Efendileri’ne ve yakında gelecek olan yeni Ölümcül Deney filmine kadar bu türe uzun zamandır çekiliyormuş. “Konu ne olursa olsun hikaye anlatımı konusuna tutkuluyum. Hâlâ korku ve gerilimlere ilgi duyuyorum çünkü izleyici olarak da çok severdim ve bana yeni ve ilginç ortamlar yaratma olanağı veriyorlar.”

Arınma Gecesi Sonsuza Dek, karanlık bir alana giriyor ama filmin görsel efektlerinin gerçekçi olması önemliymiş. Spence şunları söylüyor; “Her konuda özgün olması çok önemliydi. Mekanların, karakterlerin yaşadıkları hayat sorunların ve herkesin bakış açısını ve fikirlerini etkilemesinin gerçek hayatı yansıtmasını sağladım.” 

Adela ile Juan’ın ABD’deki küçük dairesi, Tucker çiftliği, Adela ile Darius’un et ambalajlama tesisi veya Adela ile Juan’ın gece dışarıda beklediği Arınma gecesi güvenli alanı olsun söz konusu belli setleri inşa etmek mi yoksa gerçek mekanlar kullanmak mı olduğunda setlerin büyük çoğunluğu modifiye mekanlar olmuş. Spence şunları söylüyor; “Mekanlar ekibimiz, ihtiyacımıza göre değiştirdiğim çok güzel alanlar bulmayı başardı. Bir setten fazlasını bulabileceğimiz mükemmel yerleri bulmak için haftalar harcadık. Böylece ulaşım süresi azaldı, çekim süresi maksimize oldu. Everardo süreçte son derece yardımcı ve esnek oldu. Sette bir sanatçım vardı. Böylece grafiti eklemek istediğimizde bunu yapabildik. Özel bir şey gerektiği zaman da kendim yaptım.” 

TEHLİKELİ SAHNELER VE DÖVÜŞ KOREOGRAFİSİ

Hep Doğru Araçlar

Arınma Gecesi Sonsuza Dek’i Hayal Etme

Tehlikeli sahneler/ikinci ekip yönetmeni Mike Gunther, Arınma Gecesi Anarşi’deki çifte görevinden sonra Arınma Gecesi ailesine geri dönüyor. Bu kez Sonsuza Dek Arınmacılar planlı bir hareketle dehşet saçtığı için şiddet ve aksiyon daha az kaotik ve daha hesaplanmış görünüyor. Kahraman karakterlerin geçmişleri de tehlikeli sahne tasarımlarını ve koreografiyi şekillendirmiş. Adela’nın amatör dövüşçü olarak yetenekleri, Juan’ın El Paso sokaklarındaki acımasız çıplak elle dövüşleri ve Caleb’in çiftliğindeki silahlı çatışma, Harper’ın dövüş tarzı veya polis arabası devrildiğinde Darius’un inanılmaz hareketleriyle Arınma Gecesi Sonsuza Dek’in tehlikeli sahneleri çok güçlü ve unutulmaz.

Zorlayıcı olan koreografisi yapmış ama hiç öyle görünmeyen sahneleri yaratmak olmuş. Gunther şunları söylüyor; “Sürecin büyük bir kısmı sahnelerinin en iyisini yapmak için çalışmalarını provalarda yapmak istemeleriydi. Josh Lucas çok iyi bir örnektir. Onunla çekimden haftalar önce, Los Angeles Center Stüdyolarının otoparkında çalışmaya başladık. Beyaz perdeden yansıyan türden bir emek oldu.”

Oyuncu Leven Rambin, özellikle Harper olmak için aldığı silah eğitimlerinden keyif almış. Şunları söylüyor; “California’daki Taran Taktiksel’de çok keyifli bir eğitim günü geçirdik. Silahlarla çok çalışma yapmıştım ama pompalıyla hiç çalışmamıştım. Otomatik silahlarla ve AR-15’lerle atış yaptık.”

Aynı şekilde Darius rolüne bürünmek için Sammi Rotibi de California, Ponoma’da çekilen dövüş sahnelerinde ekibe katılmış. Mümkün olduğunca kolay ve inanılır olmasını sağlamak için dublörlerle birlikte provalara katıldım.” 




GÖRSEL EFEKTLER

Silahları ve Duvar İnşa Etmeyi Genişletmek

Görsel Efektler Çağrıya Önem Veriyor

Uygulamalı çalışmaları görsel efektlerle pürüzsüzce birleştirmek için Everardo Gout ve diğer yapımcılar görsel efektler yapımcısı Melissa Brockman’a başvurmuş. En son Görünmez Adam’da ve Dolandırıcılar’da tüm kapasitesini sergileyen Brockman şunları söylüyor; “Everardo, Arınma Gecesi Sonsuza Dek’in farklı, daha gerçekçi olmasını istedi. Biz de bu filmin özündeki duygusuna sadık kalmaya çalıştık.” 

Brockman, Gout ve görüntü yönetmeni Luis Sansans arasında önemli sınır duvarının tasarım planları için çok sayıda görüşme olmuş. “Everardo, gerçekçi olmasını istedi. Ama giderek büyüdü. O yüzden duvarımızı gerçeklerine dayanarak tasarladık. Gazze’deki ve kendi sınırımızdaki duvarları inceledik. Sonra daha büyük hissiyatını verdik. Doku, grafiti ve başka öğeler de ekleyerek sahnede olduğu duygusunu verdik.”

Bunu başarmak için Brockman’ın ekibine sette yapım sırasında görsel efektler süpervizörü Josh Lacross (HBO’da Westworld), yapım sonrası ı/rötuş sürecinde Gabriel Sanchez (21 Bridges) ile Crafty Apes’deki meslektaşları eşlik etmiş. Brockman şunları söylüyor; “Everardo, Crafty Apes ekibini çok beğendi. Ben sette bulunamadığım için sette güvendiğim birinin olmasını istedim. O kişi de Josh’du. Crafty’yle başka birkaç projede daha çalışmıştım ve yaratıcılık açısından her zaman muhteşemdirler. Çok kolay oldu.” 

Gerilimin önemli bir sahnesinde kahramanlarımız bir göçmen kampına rastlıyor. California Lancaster’ın sisli ortamı sonunda Meksika çölüne dublörlük yapmış. Brockman o mekanda büyük başarı elde etmiş. “Buradaki amaç, engin ve ürkütücü bir hava vermekti. ABD’den kaç kişinin kaçtığı ve ABD’de ateşe verilen alanların büyüklüğünü göstererek izleyiciye gerçekçi bir duygu vermek istedik.” diyor.

Çok özel anlardan (Örn: Adela’nın keçi kafesinde kapana kıstırılması gibi – Görsel efektler kendisine saldıran haydutu öldüren silahı genişletmiş) Arınma Gecesi’ndeki ve El Paso ayaklanmalarındaki önemli sahnelere kadar Brockman’ın ekibi yapıma ve yapım sonrası aşamalarla yakından ilgilenmiş. Aslında görsel efektler ekibi, filmdeki Arınma Gecesi’nin ve yıkımın geniş, simgesel görüntülerinin yaratılmasına yardımcı olmuş. Brockman şunları söylüyor, “Geniş çekimlerde ateş, yıkım, bilgisayarda üretilmiş insanların dövüşlerini falan ekleyerek olayların boyutunu göstermekle görevliydik. Ayrıca dövüş sahnelerine çok fazla yakın plan kan, yara ekledik. Görsel efektler ekibi, hikaye anlatımı yeteneği konusunda parladığı yer de burası. Yoksa hem zaman hem de para açısından çok pahalıya mal olurdu.” 

Arınma Gecesi filminde gece yerine gündüz çekim yapma durumu görsel efektler ekibini de etkilemiş. Görsel efektleri gölgelere ve karanlığa gizlemek yerine ekip bu konudaki her şeyi konuşmuş. Brockman şunları söylüyor; “Bunu çok konuştuk. Bir şeyleri daha tehlikeli ya da korkunç yapmada biraz daha zorluk yaratmış. Gerilimi ve korkuları yaratmak için başka yollar kullandık. Görsel efektlerin eğlenceli yanı da bu. Bu durumları çözmeye çalışmak ve hikaye anlatmak için yollar bulmak.”

Brockman’ın ekibi ve Gout özel efektleri departmanında birlikte çalışmışlar. Spence şunları söylüyor; “Görsel efektlerin ne olacağı ve gerçekte neler yapabileceğimiz konusunda çok sayıda toplantı yaptık. Özel efektlerde piroteknik yaratmak için çalışabileceği setleri yapmak üzere Zak Knight’la (Ölüm Günün Kutlu Olsun) birlikte çalıştım. Bu atlamaları zamanlamak, büyük kamyonları ve off road araçları kullanmak zorlayıcı ve zaman alıcıydı. Herkes bir araya gelerek fikir ve destek verdi. Duvar, görsel efektlerle tasarlanmıştı. Ben de istediğimizi aktarabilmek için fikir ve görseller paylaştım.” 

ÖZEL EFEKTLER

Keçi Kafesleri ve Tek Çekimler

Özel Efektlerin Zorlukları

Özel efektler koordinatörü Zak Knight’ın Blumhouse’la uzun bir hikayesi var. Birlikte diğer projelerin yanı sıra 13 film yapmışlar ve Zak, Arınma Gecesi Sonsuza Dek’deki vizyonunu gerçekleştirmesi için Everardo Gout’a yardım edeceği için heyecan duymuş. Knight şunları söylüyor; “Everardo’yla aynı görüşte olduğumuzu hissettim. İlk görüşmemizde fark etmemiştik ama eşimle başka bir projede çalışırlarken birlikte zaman geçirdik. Eşimin de Meksikalı olması, benim görüntü yönetmeni Luis Sansans ve Everardo2yla yıllar önce Meksika’da birlikte çalışmış olmam şansımı zorlamadı. Olağanüstü bir motivasyonu ve yaratıcılığı var. En iyi işimi çıkarmam için beni zorladı.”

Knight, ortak amaçlarını başarmak için Gout’un kendisine yaratıcı alan sunduğunu düşünüyor. “Öne çıkan bir an da filmin son bölümlerinde büyük bir tepeyi nakledildiği bir sahneydi. Everardo bir halat ya da kablo donanımı istedi. Böylece oyuncumuzu çok dik bir eğime çıkaracaktı. Bu yüzden de Çılgın Max tarzında, karakterlerin tepedeki yaralılara ulaşmak için yaptıkları geçici düzeneği kurma işini bana bıraktı. Eğlence vinci yaptık. Kayak liftleri gibiydi. Ama kızak olarak ters çevrilmiş araba kaputları kullandık. O tür bir özgürlük çok nadir bulunur ve bana gerçekten katkıda bulunmuşum duygusunu veriyor. Sadece kağıtta yazanı yapmak değil de o yaratıcılığı araştırmak gibi.

Knight, aynı zamanda filmde çıtayı yükseltmek ve izleyicileri yoğun ve özgün şiddetle şaşırtmak istemiş. “Belli bir tarzı olan, bir seriye ait bir filmi yaparken öne çıkmak, sahiplenmek ve anlatma kendi tarzını eklemek konusunda çok fazla motivasyon vardır. Bu filmdeki itici güç gün ışında gerilim ve korku yaratmak oldu. Bu en sevdiğimiz öğelerden birini dışarıda bırakır, karanlığı. Öldürülmeler için tipik bir korku filmdeki gibi insanı yerinden sıçratan korku anları değil de şaşırtıcı anar, pusuya düşürmeler, kaçınılmazın ardından gelen küçük hileler inşa etmek gerekliydi.”  

Gout, uygulamalı efektleri mümkün olan her zaman kullanmaya çalışmış. Knight şunları söylüyor; “Diğer Arınma Gecesi filmleri, görsel efektlerin yeteneklerinden kesinlikle yararlanmıştır. Bazen post prodüksiyondaki bir şeyleri kolaylaştırmak için bazen de bütçe nedeniyle. Bu bölüm, gerçekçi olma konusunda hiç çekinmedi. Filmin büyük bölümünü pratikte gerçekleştirdik. Mahkum arabası ya da yangın sahnesi gibi sahneleri önceki filmlerde bilgisayarda yapılmış olan şeyleri uygulamalı olarak yapmamız için gereken zamanı ve kaynağı verdiler.”

Bununla birlikte özel efektlerin büyük bölümü Melissa Brockman’ın görsel efektler ekibine kalmış. Knight şunları söylüyor; “Görsel efektler konusunda hep birlikte çalıştık. Kapasitemizin nerede duvara çarptığını bilmek ve onlarınkinin ne zaman devreye girebileceğini bilmek çok önemli. Bireysel yeteneklerimize öncelik vermek ve aşmak film yapımını daha da iyi kılıyor. Melissa gibi birinin olması efektlerimizi güçlendireceği ve görsel efektlerinin parlaması için ona gerekeni vermeme olanak veriyor. Bu, bazen duman ya da bina öğeleri, bazen de onun benim donanımları çıkarması ya ad alevlerimizi ve dumanı güçlendirmek olabiliyor.” 

 Filmin büyük bölümü gündüz geçtiği için Knight şunları söylüyor; “Ortama doku ve kaos katmak için duman ve ateşle oynadık. Bu bölümü farklı kılan aksiyonu.” 

Knight, ana görüntülerde görüntü yönetmeni Luis Sansans’la ve kamera önünde sahneleri genişletmek için dublör ekipleriyle birlikte çalışmış. “Sansans, en iyisi olmamızı için bizi zorladı. El Paso sahnesindeki gerçek ateşle, ışığa yardım etmekle geniş dış mekan gündüz dünyasında çalışacak atmosferimizi bulma yöntemleri arasında bizi boş bırakmadı.”

Aslında, El Paso’daki tek çekim (Universal stüdyosundaki çekim) sınırlarını zorlamış. Knight şunları söylüyor; “Zamanı hassas bir şekilde ayarlanmış, 10 farklı patlama, cam kırma, işaret ateşi için yapmamız için gereken büyük bir hareketti. Çekim süremizi maksimize etti ve Arınma Gecesi’nin tamamında 200’den fazla figüran yer aldı. Bugüne kadar kariyerimdeki en zorlu sahnelerden biriydi.”

Aynı şekilde Knight’ın ekibi aksesuar ustası Michael Casey (Showtime’da Homeland) ve ekibiyle de yakın çalışmış. Knight şunları söylüyor; “Birkaç önemli aksesuara yardım edebildiğimiz için şanslıydık. Favorilerimden biri kafes düzeneğindeki tutsak alan silah mekanizmasıydı. Michael seçti, biz de emniyetli ve fonksiyonel hale getirdik. Ayrıca çok sayıda silahı ve karakter öğelerini de temin ettiler. Deneyimleri ve muhteşem bilgileri gerçekçiliğe ve karakterlere çok şey kattı.” 

Adela, Sonsuza Dek Arınmacılar tarafından kandırılıp kapana yaklaştığında izleyiciler, kahramanımızın belirlenmiş kaderi konusunda hep birlikte nefeslerini tutacak. Knight şunları söylüyor; “Rube Goldberg’ün makine/keçi kafesinin büyük ölçüde bana ait olduğunu söylemekten geri durmayacağım. Orijinal senaryoda Rube Goldberg diyordu, o kadar. Bu üzerinde çalışmak için son derece geniş bir alan, bana izleyiciyi heyecanlandıracak bir şey bulmam konusunda çok büyük bir özgürlük verdiler.” 

Knight, bunun ürkütücü ve zorlayıcı olduğunu söylüyor ki bu onun için nadir olan bir şeymiş. “Normalde kağıt üzerinde yazar ve bana sadece gerçekleştirmek düşer. Bu çok açıktı. Kafes, tasarladığım sahnenin ilk bölümündeydi. Oyuncuyu ya da dublörü hızla 180 derece döndüren bir aygıta koymak ve ikna edici göstermek çok zor. Bu hareketin yaratılabileceğini biliyorduk. Ama bir kişinin yapıp yapamayacağını görmek ve şiddetli, tehlikeli gösterip hayatta kalınabilir olmasını sağlamak için model hazırlamamız gerekiyordu. Sonuç korkunç ve ikna ediciydi.”




SİNEMATOGRAFİ

En Derin Dostluklar ve Gerçekçi Yaklaşımlar

Yönetmen ve Görüntü Yönetmeni Yeniden Bir Araya Geliyor

Görüntü Yönetmeni Luis Sansans, Everardo Gout ile ilk olarak Baz Luhrmann’ın Romeo ve Juliet’inde Gout, yardımcı yönetmen, Sansans da video asist operatörüyken tanışmış. “İkimiz de bir ustayla çalışan ve setten alabileceğimiz her türlü tecrübeyi alan iki çocuktuk. Uzun süre birlikte çalıştık. Yakın arkadaşız. Çocuklarımızın arasında birkaç ay var. Hem işte hem de hayatta aynı yolda yürüdük.”

Gout, Sansans’ı müzik klipleri, kısa filmler ve reklam filmleri yapan şirketinde çalışmaya davet etmiş. Sansans şunları söylüyor; “Kamera asistanı olarak başladım ve Steadicam operatörü oldum. Everardo ben Olimpiyatlar için yönettiği kısa film M’de görüntü yönetmeni olarak çalışmaya davet etti. En büyük dostluğumuz Dias de Gracia’ın yani Days of Grace’in geliştirilmesi için beni davet ettiğinde başladı.”

Sansans’In hem görüntü yönetmeni hem de ortak yapımcı olarak görev aldığı o ödüllü film, görüntü yönetmenin film yapımının tüm adımlarını öğrenme fırsatı vermiş. Şunları söylüyor; “Bu süreçte ikimiz de ilk kez baba olmuştuk. Ana motivasyonumuz oydu. Meksika’da yaşanan şiddetin sosyal eleştirisini yapmak ve bu ülkedeki çocuklarımızın geleceği için bir kaygı mesajı vermek.”

Gout, birlikte çalışmanın müthiş bir yolculuk olduğunu söylüyor. “Görüntü yönetmeni olarak Luis genelde sürece daha sonra davet edilir. Çalışmamız doğal bir iş birliği oldu ve birlikte bir tarz bulduk. Bu işe gelir gelmez önceliğim Luis’i ve Tenoch Huerta’yı da ekibe almaktı. İlk Hollywood filmimizi birlikte yapmamız çok doğal bir istekti çünkü birlikte başlamıştık. Ben uzun süren iş birliklerin ve sohbetlere inanırım.”

Hikaye anlatımının beklenmedik yollarını geliştirmek hem yönetmen hem de görüntü yönetmeni için çok önemli. “Kamerayla çalışıyor olmam beni karakterlerin dünyasına sokuyor. Yönetmenden doğrudan aldığım fikirleri kameradan aktarırken karakterlerle o samimiyeti hissediyorum. Onlara alanlarını, duygularını hissetmeleri ve yolculukları boyunca onları izlemeleri için özgürlük vermeye çalışıyorum.” 

Meksika ve Teksas Manzaralarına Dönmek

Arınma Gecesi Sonsuza Dek’le Sansans ve Gout, Meksika ve Teksas’taki manzaraların güzelliğinden faydalanmış. Hazırlanırlarken birçok örneği referans almışlar. Sansans şunları söylüyor; “Bize ilham veren kıyamet sonrası filmler izledik. John Hillcoat’un Yol, Alfonso Cuarón’un Son Umut filmleri gibi. Göçmenlerle ilgili alt hikaye planı için ilham olan ortak bir kitabımız vardı, John Moore’un Undocumented adlı kitabı. Ayrıca Roger Deakins, Chivo [Emmanuel] Lubezki, Rodrigo Prieto, Gordon Willis, Christopher Doyle’dan da referans aldım. Todd Hido, Robert Capa, Henri Cartier-Bresson, Thierry Le Gouès, Enrique Metinides ve Gregory Crewdson gibi fotoğrafçılara baktım.”

İki yapımcı aynı zamanda alt hikaye planı olan ABD’deki göçmen deneyiminin önemini de konuşmuşlar. Sansans şunları söylüyor; “Meksikalı bir yönetmen olarak Everardo, bu hikaye örgüsünü Arınma Gecesi’nin ana temasına karıştırmadan getirmek istedi. Buna sokaktaki göçmenlerin iletişim kurmak için kullandıkları işaretlerin yer aldığı gizli dilin paralel hikayesini de ekledi. Bunu başından itibaren ve El Paso’da karakterlerimiz birbirinden ayrıldığında kullandık. Adela ve Juan birbirini böyle buldu.”

Beyaz Perdedeki Doku

Film yapımcıları doğal manzaraların çekimi için seçtikleri formata taşınacak fikirleri de görüşmüşler. Bu da Amarillo, El Paso, çiftlik ve ABD Meksika sınırının ihtiyaçları arasındaki kontrastta yer alıyor. Gout, Sansans ile beklenen panoramik açı olan 1:2:35’den farklı bir format düşünmeyi konuşmuş. İkisi de bu manzaralardan keyif alacakları ve karakterler aracılığıyla yaşayacakları bir görünüm istemiş. Sansans şunları söylüyor; “Aklında 1:2:85 formatı vardı. Bu yüzden o formatta çekilmiş filmler izledik. Yapım öncesi aşamada Joker vizyona girdi. Onu IMAX’de izledik. Beyaz perdedeki dokuyu çok beğendik. Ayrıca alanlarla oyuncular arasındaki sığ derinliği ve 1:1:85’i de çok beğendik. O yönde devam etmeye karar verdik.”

Görüntü yönetmeni Gout’a Arri’den çıkan yeni kamerayı Alexa Mini L’yi (büyük format) kullanmalarını önermiş. Sansans şunları söylüyor; “Camtec’in sahibi Kavon Elhami’yle Narcos: Mexico’da birlikte çalışmıştım. Bana kameradan büyük formatlı lens setini önerdi. Çekim mekanlarında denedik ve Falcon lens kullanmaya karar verdik. Kavon’ın ekibinin eski Canon lenslerden geliştirdiği, derinliği, ışığı ve dokuları çok güzel olan lensler.”

Tek Çekimler: Universal Setinde Tek Plan Çekimlerin Zorlukları 

Gout ve Sansans’ın sık kullandığı bir görsel anlatım tarzı, zorlayıcı tek plan çekimidir. Sansans’ın favorisi olan tek plan çekimlerinden biri de kahramanlarımızın El Paso’ya bir sığır kamyonunda geliş sahnesidir. Universal Stüdyolarındaki bir sette çekilmiş. Şunları söylüyor; “Everardo şehre geliş için çekmemiz gereken her sahnede tek plan çekimi yapmak istedi. Çekim için sadece üç günümüz vardı!”

Yönetmen, bu tarzın izleyicinin kıyamet sonrası deneyimini samimi olarak deneyimlemesine izin vereceğini düşünmüş. Yolculuğu karakterler ayrılmak zorunda kalana dek onlarla birlikte yaşamak sadece izleyicinin empati kurmasını sağlamakla kalmamış aynı zamanda dehşeti deneyimlemelerini de sağlamış. Gout, tamamen tek plan çekimi olan, 2003 yılının muhteşem bir filmi olan, yönetmen Alexander Sokurov’un Rus Hazine Sandığı filminden çok ilham aldığını söylüyor. Hiç gizli kesim yok. Bir kapıdan giriyorsunuz ve zaman çerçevesini değiştiriyorsunuz. Sahnemizi de öyle yaptık.”

Gout, tek plan çekimlerinin setteki herkesi dahil etmesini de çok seviyor. “Aynı anda aynı filmi yapıyoruz. Suç ortağınız topu düşürürse onun adına telafi etmeniz gerekir. Herkesin gözü açık oluyor ve deneyimin keyfini çıkarıyor. Bence tüm ekip çok sevdi ve hatırladı çünkü o dört dakikanın başarılı olması için çok emek verdiler.” 

Yönetmenin ve Sansans’ın karşılaştığı ilk zorluk, sahneyi kamera sabitken çekmek olmuş. Sansans şunları söylüyor; “Tüm tek plan çekimlerini el kamerasıyla yapıyordum ve bunun farklı bir şekilde yapılmasını istedik. Çekim sığır kamyonunun içinde başlıyor. Dylan durmak zorunda kalıyor ve sokakta yürüyerek devam etmeye karar veriyorlar. Grup bir sinemada ayrılmadan önce ordunun, milislerle karşı karşıya geldiği ana caddeye geliyorlar.” Bütün bunlar karakterlerin etrafında patlamalar olurken, Sonsuza Dek Arınmacılar birbirini öldürürken ve silahlar ateşlenirken yaşanıyormuş. “Muhteşem set amirimiz Ray Garcia ve ben en iyi yöntemin MOVI-stabilize sistemi kullanmak olduğuna karar verdik.” 

Ekip, sahnenin sığır kamyonu içinde çekilen ilk bölümü için şehirdeki en iyi operatörleri görevlendirmiş. Sansans şunları söylüyor; “Araç durunca kamera benim dolly kameramanım Charles Ehrlinger’a geçti. Sahnenin ihtiyacı olanı çok iyi hisseder ve sahneyi sonuna kadar şehirde tamamladı. Bu koreografinin ortasında stratejik bir noktada bir kablosuz kontrol sistemimiz vardı. Çekim sırasında kamerayı ben yönetiyordum.”

“Ayrıca videoyu geliştirmek, uzaktan izleme odaklama ve MOVI aktarımı konularında bir şirketi görevlendirdik. Bu da Everardo’yla benim çekimi görmemizi tekerleklerle uzaktan yönetmemizi sağladı. Ayrıca bir odak çekici de kameranın yakınında olmadan da odak sağlayabiliyordu.”

Ana Kamera ve Işık Seçenekleri

Sahne: Juan Yabani Aygır’ı Yulara Alıştırıyor

Juan’ın (Tenoch Huerta) yabani bir aygırı yulara alıştırdığı sahne için ekip, Cinemoes’dan sabit başlığı olan yeni bir Matrix’i olan Technocrane 30’ kullanmış. Sansans şunları söylüyor; “Padoğun içinde Dylan ve Juan’ın yabani aygırı sakinleştirmeye çalıştığı, Caleb ve Harper’ın da onlara baktığı anları göstermek istedik. En güvenli şekilde çekmemiz gerekiyordu. Bunun için de içeriyi dışarıyla bağlama özgürlüğümüz olmalıydı. Vinç, kamerayı oyuncuların etrafında hareket ettirmemizi ve hayvanla Dylan arasındaki tehlike duygusunu aktarmamızı sağladı.”

Akıllarında padok içinde gerilimi ve açıyı korumak için el kamerası çekimleri olsa da Matrix uzaktan başlığının o anları kameramanın omzunda kamerayla içeri girmeden de yeniden yaratabildiğini keşfetmişler. Sansans şunları söylüyor; “Elde tutulan bir donanımlar vardı. Üstünde hareketinizi tespit eden başlığın beyni bulunuyordu. Gerçek bir el kamerası çekimi yapıyormuşsunuz gibi tepki veriyordu! Vinç sayesinde o çekimleri güvenli ve daha dinamik bir şekilde yapmayı başardık ve kamerayı vinçten omuza geçişte ayarlamak zorunda kalmadık.”

Sahne: Hapishane Arabasından Kaçış 

Polis, Adela ile Darius’u tutukladığında onları iki Sonsuza Dek Arınmacıyla birlikte bir mahkum arabasına bindirir. Gout, sahneyi arabanın içinden çekmeyi planlamış. Sansans şöyle anlatıyor; “Bunu içeriden başarmanın ilginç olacağını biliyorduk. Silah sesleri ve kargaşa içeridekiler için daha çok gerilim yaratıyordu. Bu da bize daha kontrollü bir durum sundu ve sürücünün dışarıdan ateş bir Arınmacı tarafından öldürüldüğü araba kazasını da ekleyebildik.”

Ekip, sahneyi arabayı hareket ettirmeden çekmek için iki tür donanım kullanmış. Biri, özel efektlerle yaratılan arabanın tümseklerdeki ve dönüşlerdeki doğal hareketlerini yeniden yaratmak içinmiş. Diğeri ise arabanın çarpmasındaki hareketi kontrol etmelerine olanak veren, 360 derece dönüş sağlayan arabayı içine koydukları yuvarlak bir yapıymış. Sansans şunları söylüyor; “Sahne Darius ile Adela’nın aracın içindeki bir Arınmacı’yla büyük dövüşüyle devam ediyor. Juan, onları kurtarmak için aracın kapısını açtığında dışarıda olanların gerçekliğini ve Arınma Gecesi’nin kontrolden çıktığını fark ediyorlar.”

Sahne: Sınırdaki Son Saldırı

Ekip, final için Los Angeles dışında, çölün ortasında, baş döndürücü dağların, dev kayaların ve Joshua ağaçlarının olduğu Sansans şunları söylüyor, “Manzaralar muhteşemdi ve coğrafya da kahramanlarımızın Amerika ile Meksika arasındaki doğal bir sınırı geçtikleri fikrini satmamıza yardımcı oldu. Bu da savaşlar ve tehlikeli durumlarla ilgili çok sayıda olasılığın önünü açtı.”

Ekibin, programın gerektiği çekimleri tamamlaması için bitirmesi gereken aksiyon sahnelerinin miktarı nedeniyle o günler boyunca ikinci ekibin sorumlusu tehlikeli sahneler koordinatörü Mike Gunther olmuş. Gout’un ekibi, manzaraları, milislerin araçlarla gelişini göstermek için bir dron ve bir de mekanik kollu bir takip aracı görevlendirmiş. Böylece farklı anlatımları olabilecekmiş.

Sansans şunları söylüyor; “Gün ışığında dış mekanda çekim yaptığınızda her zaman zorlayıcı olur. Final sahnesini dört günde çektik ama hava şartlarından dolayı programı birkaç kez değiştirmek zorunda kaldık. Güneşli olan ilk günde yaptığımız çekimlerle bulutların, yağmurun ve güneşin olduğu ertesi günü eşleştirmek zordu. İyi yanı, her karakterle farklı yerlerde farklı anlar çektik. Böylece yeni ortamlarda bulunduklarını, o yüzden farklı ortamlarda olduklarını doğrulayabiliyorsunuz.” 

KOSTÜM TASARIMI

Şık Çarpışmalar

Maskeler ve Kıyafetler

İkonik maskeleriyle ünlü olan Arınma Gecesi serisi tehditkar kostümleriyle korkuyu yeniden tanımlamıştır. Yapımcı Sébastien Lemercier şunları söylüyor; “Karnavalın tüm amacı ortak ahlaki davranışların sınırlarının o gecede bırakılmamasıydı. Avrupa’da ve Venedik’te uzun zamandır böyle olmuştur. İnsanlar maskelerini taktıklarında yapmamaları gereken şeyleri yatar ve saklanırlar. Bu ‘aslında ben değilim’ demenin sembolik bir yoludur. Bu etkileşimle Arınma Gecesi sırasında izleyici için maskenin anlamını n ne olduğunu sormamız gerektiğini fark ettik.”

Bu bölümde ekibe katılan Blumhouse’la Paranormal Activity 3’ten beri çalışan, kostüm tasarımcı Leah Butler olmuş. Butler, kariyerinin büyük bölümünde gerilim/korku alanında çalışmış. Ayrıca Shazam! İle fanteziye de girmiş. Şunları söylüyor; “Her projede karakterleri geliştirmeyi, yeni ve heyecan verici görünümler yaratmayı seviyorum. Her projede kumaşlar, malzemeler, ışık ve üretim hakkında çok şey öğreniyoruz. İster modern bir TV dizisi olsun, ister bir dönem filmi olsun, hepsinin bir karakteri sergilemek için hikaye öğelerinden ve deneyimlerden toplana kendi eşsiz yöntemleri vardır.”

Butler, film için Everardo Gout’un vizyonuyla hemen bağ kurmuş. Şunları söylüyor; “Everardo’nun tarzı görsel ve sanatsal. Muhteşem bir hikaye anlatımı estetiği ve güçlü bir kalite anlayışı var. Bu filmde bizim departmanımız için çok iş vardı ve izleyicinin bu dünyada kaybolmasına izin vermek için yaratıcılık çok önemliydi.”

Yapım, Butler’ın departmanı için durmaksızın çalışmış. Butler şunları söylüyor; “Beni yönlendirmesi için Everardo’yla birlikte çalıştım. Diğer departman yöneticilerinin fikirleriyle iş birliği yaparak başladım. Everardo beni, gerçek kovboylardan, Meksika maskelerine ve gruplar için fikirlere kadar her şeyi araştırmaya yönlendirdi.”

Gout’un ekibinde yeni olsa da Butler, yapım tasarımcı Jennifer Spence’le yıllardır yaratıcı ortak olarak çalışmış. Spence şunları söylüyor; “Leah’yla ben Paranormal Activity ‘ten beri birçok kez birlikte çalıştık. Leah’yla kostüm seçimleriyle benim yarattığım ortamların birbirini tamamlamasını sağlamak için birlikte çalışırız. Desenlere, renklere ve tasarımlara bakarız veya ekip olarak tasarım ve alışveriş yaparız. Çok faydalı ve eğlenceli olur.” 

Butler şunları söylüyor; “Jenn benim için aynı zamanda yaratıcı sürecin de önemli bir parçasıydı. Karakterlerimizi birbirine bağlamaya çalıştık çünkü iki departman senkronize olmazsa görsel de başarılı olmaz. Jenn genel vizyon ve duygu konusunda uzmandır. Benim yıldızımdı.”

Kostüm tasarımcı aynı şekilde görüntü yönetmeni Luis Sansans’la da yakından çalışmış. Butler şunları söylüyor; “Luis son derece yetenekli ve hikaye anlatımı çok güçlü. Onunla sık sık renkler, desenler ve gardırobun genel görünüm hakkında konuştum. Benim için fikirlerimi anlatacağım ve süreç içinde kendi fikirlerini ekleyen müthiş bir ortaktı.”

Sonunda Butler, dört ana grubu tasarlamakla görevlendirilmiş.

Yeni Katılımcılar: Adela, Juan ve T.T.

Adela, Juan ve T.T. karakterleri için estetiğin tanımı “özgünlük” olmuş. Butler şunları söylüyor; “Görüntüde gerçekçi hissettirmelerini, geçmişleri olmasını ve kim olduklarını anlamamızı istedim. Adela, bir doğal afet ve final günü için gardırobunun güçlü hissettirmesi gerekiyordu. Juan’ın Adela’ya ait olduğu hissini vermesi ama çiftlikte çalışan biri olarak kendine özgü bir tarzı olmalıydı. Paraları yok ama kültürel ve metanetleri var.”

Butler için klişeye dönüşmemeleri ve her karakterin tam olarak gerçekleştirilmesini sağlamak önemliymiş. Örneğin Juan ve T.T çiftlikte çalışıyorlar ama çok farklı görünümleri var. Juan’ın görünümü Dylan Tucker’ınkiyle bağlantılı. Juan ile Dylan’ı birbirine bağlayan ince bir tasarım kararı var. Dylan, açık renk bir gömlekle başlıyor. Kiri gösteren bir şey ama atını evcilleştirmek için uygun görünmüyor. Sonra daha koyu renklere geçiyor. Juan ise tam tersi, koyu renklerden daha açık renklere geçiyor. Bu iki karakterin birlikte olmalarını ve bir araya gelmelerini istedik.” 

Butler şöyle devam ediyor; “Ayrıca Meksikalı oyuncularımızda ve zengin çiftçilerimizin üstündeki parçalarda da aynı modeli göreceksiniz. Grupları görsel olarak bir farklılık ayrıştırmak istedik. T.T. de, Juan’dan biraz farklı bir his vermesi için gömleklerinin deseniyle oynadım. İki erkek de kırsaldaki herhangi bir Western kıyafet dükkanında bulunabilecek özgün bir gardırop kullanıyorlar.” 

Sıra el Paso’daki Chicanos’un arka planına geldiğinde Butler o halkın gerçekten giyeceklerinden yola çıkmaya alışmış. Ekibi, günlük ihtiyaçlara ve hayatta kalmaya, ayrıca dövüş için gerekli olacak kıyafetler temin etmiş. 

Teksaslı Çiftçiler: Caleb, Aile ve Haydutlar

Caleb Tucker ve ailesinin parası var. Caleb, sıfırdan yola çıkmış ve Will Patton için karakterin sıfırdan gelip bu güzel çiftliği inşa etmiş olduğunu yansıtmak önemliymiş. Butler şunları söylüyor; “Caleb’in kaliteli, şık ama işleri kendisi yapacak kadar fonksiyonel kıyafetleri var. Josh Lucas, Yellowstone dizisinden yeni çıkmıştı. O yüzden prova sırasında karaktere uyan bedeni ve markaları iyi biliyordu. Cassidy’nin karakteri film boyunca hamile ve bu da birtakım zorluklara neden olmuş. Aynı zamanda güçlü bir dişi karakter ve onu içinden geçtikleri cehennem boyunca çocuk taşırken resmetmek önemliymiş. 

Kötü kovboy çiftçilerimizin başındaki Kirk (Kong: Kafatası Adası’ndaki Will Brittain) koyu renkler giyinen ve Caleb ile ailesini devirmeye hazır etkili bir gücü temsil etmiş. Butler şunları söylüyor; “Yine iktidar mücadelelerini görsel aracılığıyla ayrıştırıyoruz. Dylan’ın gardırobu, Kirk’ten daha lüks bir kovboyu temsil ediyor. RRL ve Filson gibi markaları kullanarak sınıf farkını vurguladık.

Sonsuza Dek Arınmacılar

Filmin farklı milis grupları, kendilerini ayrıştıran tanımlayıcı öğelere sahipler. Butler şunları söylüyor; “Bu kostümlerin çoğu el yapımı, boyanmış parçalar ve ordu kıyafetlerinden ödünç alınmış parçalar. Farklı Arınmacı grupları ayrıştırmak bizim için önemliydi. Everardo ve Sébastien sınıf çatışmaları fikrini beğendi. Örneğin ben milis gruplardan birinin mavi yakalı işçiler olması fikrini ortaya attım.”

İnşaat işçisi, posta işçisi veya hademe olabilirlermiş. Bu yüzden ekip bu farklı tipleri temsil edene maskeler yapmış. Butler şunları söylüyor; “Kasklar, reflektif bantlar, marangoz pantolonları, iş ceketleri görüyorsunuz. Avcılardan esinlenilen başka bir grubumuz vardı. Kamuflajlı bereli ve hayvansı öğeler taşıyan gruplarımız vardı.” Butler, ekibiyle birlikte maskeler yaratmaktan ve görünümleri tamamlamaktan keyif aldıklarını söylüyor. “Evet, eski, metal kasap önlükleri ve plastik ceketler giyen katil tavşanlarımız var. Cadılar Bayramı için korkunç kostümler yaratmak için çok sarsıcı bir görsel.”

Chicago ve Sınırdaki Halkı

Butler, filmin kahramanlarını güvenliğe ulaşmasına yardım eden dostları Chicago ve Amerikan yerlilerinin de özgün olmasına önem vermiş. Şunları söylüyor; “Savaşçılar ve silahlar, bıçaklar gibi aletlere erişebilecekleri fonksiyonel kıyafetler giymeliler. Hikayede insanların sınırı aşarak güvenliğe ulaşmasına yardım eden kahramanlardan bazılarını oluşturuyorlar.”




MÜZİK

Newton Yaklaşımı

Beklenmeyeni Bestelemek

Filmin bestecileri Newton Brothers, Andy Grush ve Taylor Newton Stewart, yeni bir filme başlarken sınırları zorlamayı tartışmanın önemli olduğuna inanmışlar. İster Doktor Uyku’nun sonik dünyası olsun, ister Netflix’in The Haunting of Hill House dizisinin ürpertici sesleri olsun besteciler beklenmeyene doğru çekiliyorlar. 

Everardo Gout şunları söylüyor; “Müzik konusunda çok seçiciyim. Film sürecinde bir noktada teknik olabiliyor ve sanatsal yanı arka plana geçebiliyor. Sonra müzisyenler devreye giriyor. Newton Brothers’la, müzik, dram ve çılgınlık da devreye girdi. Oyuncularla çalışmaya benziyor. Tutku, duygu ve ruhlarından ifade ettikleri ne varsa.”

Yönetmen, ekiple çalışma deneyimini yenileyici bulmuş çünkü her sahnenin duygusu ve ay gibi objeler hakkında konuşabilmiş. Gout şunları söylüyor; “Tam bir çılgınlık kombinasyonu. Müzik yapma konusunda o kadar deneyimliler ki o şekilde inşa etmek çok tatmin edici.” 

Newton Brothers devreye girince saldırganlığın ne anlama gelebileceğini konuşmaya başlamışlar. Newton Brothers şunları söylüyor; “Arınma Gecesi serisi, şiddet ve bastırılmış duyguların ve öfkelerin dışa vurum hikayelerini anlatıyor. Şiddet, genelde yüzeyin altında kaynayan duyguları ortaya çıkartır. Müziksel olarak da başlangıçta yaklaşımımız bu oldu.”

Kendilerine film müziğinin yüzeyin altında kaynadığı hissini nasıl vereceklerini sormuşlar. Şöyle anlatıyorlar, “St. Helen dağının 1980’de patlaması gibi. Halk hiçbir işaret görmemiş ama veriler yükselişler ve sarsıntılarla kırmızı uyarı veriyordu. Bu film de öyle, hatta dünyamız da öyle. O yüzden müzikle birlikte filtreler ve bu gerilimi artıran özel olarak kaydedilmiş enstrümanlar ve sesler de kullandık.”

Besteciler müziği bulduklarında Gout’a yönelmişler. Şunları söylüyorlar “Everardo, müziğe yaratıcı bir gözle yaklaşıyor. Bu çok bariz olabilir ama değil. Film müziğine genelde hikaye anlatımı için de bir araç olarak bakılabilir ki öyledir de ama Everardo’nun yaklaşımı film hakkında bir tartışma. Bu da bize sevdiğimiz işi, müziğin yapımının melodi, ritim ve dokunun notalarına nasıl işlediğini araştırmaya sevk etti. Ayrıca müzik hakkında, ne anlama geldiği ve nasıl kullanıldığı hakkında konuşmamız için de cesaretlendirdi.”

Gout, ortam fikrini de önermiş. Özellikle de ABD Meksika sınırının kendi başına bir karakter olduğunu. Newton Brothers şöyle anlatıyor; “Hayatın sabitliğinde bir dengesizlik vardır ve konuşmalarımızda 10.000 yıl öncesine ait bir boğa böğürten fikrini ortaya attık. Ucunda foya olan bir ip düşünün. Etrafınıza çevirdiğinizde muhteşem bir rüzgar, ritim ve ton yaratıyor. Everardo’nun müziğin ne olması gerektiği hakkında açık sohbeti bize boğa böğürtenle deney yapma olanağı verdi ve çok etkili oldu. Aynı anda başka enstrümanlarla birlikte kaydetmek istedik. Böylece herkes, sahneye bağlanan müziğe dayanarak birbirinden beslenebilecekti. Neyse ki bunların çoğunu Covid 19 gelmeden yapmıştık.”

Arınma Gecesi Sonsuza Dek aynı zamanda bir aşk hikayesi. Newton Brothers şunları söylüyor; “Adela ile Juan’ın hikayesi, ilk başta ele aldığımız müziklerden biri. Çünkü yolculukları bu hikayeyi aydınlatıyor. Müziklerinin basit ve hem acı hem tatlı olmasını istedik. Hayatlarını olabilecek en iyi şekilde yaşamalarına rağmen üstlerine gelen bir dünyada olmanın trajik bir yanı da var.”

Sanatçılara göre, bu duygu ezici bir kasırgaya benziyor. “Kasırga’nın yıkım ve acı verme amaçlı bir karakteri yoktur. Sadece bir doğa felaketidir. Arınma Gecesi Sonsuza Dek, bizim kendi şiddet ve yıkım kasırgamızı yarattığımız bir yere gidiyor. Juan ve Adela da bunun kurbanları. Onlar için kullandığımız enstrümanlardan biri de piyano çünkü zamansız. Ama aynı zamanda asıl şarkılarına başlamak için basit bir ifade. Onların şarkısını filmin sonunda özgürlük umudu şarkısına bağladık. Çok sayıda agresif ses ve solo enstrümanlara ek olarak vokaller, piyano, işlenmiş trompetler ve gitarlar, doğal vurmalılar, pirinç ve nefesli dokular kullandık.”

Besteciler, müziklerinin hikayenin içindeki başka bir kumaş gibi hissedilmesini istemişler. “Everardo ve tüm ekip boş manzaralarla, şiddet patlamalarıyla ve yükselen gerilimlerin birlikte işlendiği çok güzel bir film yapmışlar. Biz de müziklerin tüm bunların içine işlemesini ve yüzeyin altında kaynaşmalarını istedik. Brleş seslerinin ve işlenmiş seslerin orkestrayla birleştiği hibrit bir yaklaşım. Doğru miktarda korku, ürperti ve sevgiyi uyandırmak için bu öğeleri dengelenmesi.”

O açıdan müziklerin agresif bir şekilde öne çıkmasını değil de basit motifler ve dokular kullanarak filmin estetiğinin bir parçası olmak istemişler. Şunları söylüyorlar Her filmde müzikler ve sesler vardır. Sadece ne olduğunu keşfetmeniz gerekir. Everardo’nun tartışmaya açık olması bize deneme ve uygulama konusunda yaratıcı bir alan sağladı.”

Müzik açısından şaşırttıklarını ifade eden ama uzun zamandır bu türde başarılı olanı da takdir eden besteciler, derin korkular vermenin bir dans olduğunu ifade ediyor. “Büyük bir darbeden veya sesten alıp korkutma ya da rahatsız etmek için onu kullanabilirsiniz. Sadece ses ya da col legno kaosu yaratamazsınız. Sahnenin ne yaptığını dinlemeniz ve nasıl rahatsız edici yapacağınızı sonra çömeniz gerekir. Beklenmedik olanın en etkili olduğunu gördük. Ritmik malzeme bile kısa sürede rahatlatıcı olabiliyor.”

Örnek olarak Andy Grush, üniversitedeki bir oda arkadaşının Pantera’nın Vulgar Display of Power albümüyle uyduğunu söylüyor. “Müziğin, ritmik doğasının kısık seste rahatlatıcı olduğunu söyledi. O kadar saçma değil. Yurt odamızda gelenek olmuştu. O olay, Taylor’la bana bir ders oldu ve hemen beklenmedik olmaya çalışırız. Örneğin “keçi sahnesi”nde Everardo’nun yaratımının üzerine ince bir ekleme yaptık. Favorilerimden biridir çünkü çok fazla panik, korku ve öfke duygusu yaratıyor.”

Bir sahnede beklenmedik bir orkestrasyonla bitiren besteciler Adela ile Darius’un polis aracından kaçışının çok eğlenceli, önemli bir sahne olduğunu belirtiyorlar. “Ayrıca gülün bir umut arayışı sembolü olması fikri üzerinde çok çalıştığımız bir şeydi. Biz müzikle işaret etme konusunda pek hevesli değiliz. O yüzden güle işaret etmemek bizim için zor oldu. Sadece kendimizi, sahnenin dokusuna işlemeye çalışıyoruz.”

Gout, Newton Brothers’la çalışma sürecini çok sevmiş. Özellikle de filmin açılışı için yaptıkları şarkıyı çok sevmiş. Şunları söylüyor; “İstediğim ruh halini anlarken heyecanı bir yolculuğun zirve noktası. Hem İngilizce hem İspanyolca. Film hakkında çok şey anlatıyor. Birlikte daha da iyileştirdik ve birlikte çok güzel müzik yaptık.”


The Forever Purge / Arınma Gecesi: Sonsuza Dek


Tür: Aksiyon Gerilim

Oyuncular: Ana de la Reguera, Tenoch Huerta, Josh Lucas, Cassidy Freeman, Leven Rambin, Alejandro Edda ve Will Patton

Yönetmen: Everardo Gout

Yazar: James DeMonaco

Yapımcılar: Jason Blum, Michael Bay, Andrew Form, Brad Fuller, James DeMonaco, Sébastien K. Lemercier

İdari Yapımcılar: Marcei A. Brown, Everardo Gout, Jeanette Volturno


Filmin mmknmrtb notu:     /10