Dear Wendy / Sevgili Wendy

"Yoksul madencilik kasabasında yaşayan ve yalnızlığı seven genç Dick’in hikâyesi.

Bir gün küçük bir tabanca bulunca, ateşli barışçıl görüşlerine rağmen, garip bir şekilde tabancanın çekimine kapıldığının farkına varır.

Yeni bulduğu ortağıyla birlikte, şehirdeki diğer toplum dışı gençleri 'Züppeler / Dandies' dediği gizli kulübe katılmaları için ikna eder.

Züppeler, barışçılık ve silâh ilkeleri üzerine kurulu bir kulüptür."

Film, Amerika'nın madencilikle geçinen yoksul bir kasabasında yaşayan Dick adlı yeni yetmenin, sevgilisine yazdığı mektupla başlar..

Tüm samimiyetiyle hissiyatını yazdığı 'sevgilisi' Wendy; hiç sevmediği 'zoraki' arkadaşına aldığı, sonra da vermekten vazgeçtiği ve sevdalanıp sahiplendiği 'doğum günü hediyesi' bir tabancadır..

Annesiz, madende çalışan bir baba ve zenci bir 'Arap Dadı'yla yaşayan Dick,özgüvenden yoksun, en azından 'herkes kadar' korkak ve belki de bu nedenle barış yanlısı bir 'kaybeden'dir..

Wendy ile 'tanıştıktan' sonra kasabadan, yaşları, kişisel ve toplumsal durumları birbirine benzer arkadaşlarla 'The Dandies / Züppeler' adlı, silah sever olup da aynı zamanda barışçı olabilen bir grup oluştururlar..
ve olaylar gelişir..

Kanımca Dear Wendy, çift katmanlı yapısı açıldığında görüleceği üzere, bize hem bir aşkın filmini hem de bir ülkenin sonunu getiren savaşın filmini birlikte sunuyor..

Kahramanımız Dick'in sevgili Wendy'si, tıpkı gizemli, güzel bir kız gibi onun mutsuz ve umutsuz hayatına birdenbire girer..
Ufak tefek, süslü bir kız şirinliğindeki bu tabancayı eline aldığı andan itibaren, bizim ezik eleman özgüveni yerinde ve konuştuğu kişinin dimdik gözünün içine bakabilen, cesur bir gence dönüşür..
Sevgilisi yanında/cebinde olduğu sürece kimseden korkusu yoktur artık..
Tabancasına müthiş bir tutkuyla bağlı olsa da, bir insanı asla vurmayacak kadar da barış yanlısıdır o..

Ancak aşkın ve kadının/tabancanın insana neler yaptıracağı belli mi olur?.
Onun, doğasına özgü duygularını daha iyi anlayan ve vücudunu fütursuzca daha iyi kavrayan başka bir erkeğe meyilini kim engelleyebilir ki?.

Nişangâhını törpüleyerek onun gemlenemez kadınsı arzularını bitireceğini mi sandın ey Dick efendi?!
Daha da fenası; onu evinde/kutusunda yalnız bırakıp, başkasıyla gönül eğlendirmenin, senin sonunu getireceğini de mi düşünmedin?.

Öte yandan, "Olsun.. tek dileğim, ölümümün Wendy'nin elinden olmasıydı zaten" diyorsan, sen de haklısın..

Bahse konu olan ikinci katman, kendi içinde mutlu ve gönençli 'Dandies' ülkesinin, zaman içindeki mahvını gözler önüne seriyor..
Ve zavallı ülkeyi, kasabanın şerifi ve adamlarının temsil ettiği 'dış güçler' tarumar edecektir..

(Bu arada, Şerif'i pek güzel oynayan Lost Highway'in Bill Pullman'ına bu filmde rastlamak, beni ayrıca mutlu etmiş bir ayrıntıdır.)

İlk katmanda bahsettiğim, Wendy'nin kaçamak yaptığı 'fütursuz' Sebastian'ın önceden, dadı Clarabelle'in de sonradan, dış güçlerce ülkeye sokulan nifak tohumları olduğunu da belirtelim..
(Bunu belirtirken, bu iki kişinin 'zenci' olmalarına takıp da, pek sayın 'Dogmacı'lara 'Irkçı' yaftasını yapıştırmak da katiyen istemem doğrusu.)

Böylece bu kötü tohumların, güzelim ülkenin kuruluşu sırasında kurallarla oluşturulmuş sağlam düzenini nasıl bozduğuna ve kahraman evlatlarının iyi niyetlerini istismar ederek, başlarına nasıl sorun olduklarına tanıklık ederiz..

The Dandies'in sonunu getiren büyük savaşta, her bir eski 'Loser'ın son tahlilde kendilerini aşmaları ve süper gücün önlenemez yıkıcılığı altında son nefeslerini vermeleri çok etkileyici..
Ayrıca altmışların efsanesi The Zombies'in filme pek yakışan parçaları da öyle..

Senaryosunu Lars von Trier`in yazdığı, Thomas Vinterberg'in yönettiği bu Danimarka filmi, en az Dogville kadar 'metaforik' bir senaryoya sahip olsa da, onun kadar stilize ve seyircisini zorlayıcı değil..
Bu yüzden, 'tiyatrovarilik'ten uzak duran Sevgili Wendy'nin çok daha kolay izlenebildiğini söylemek de mümkün..