Karnaval :: Alis ile Demet

6.10.13

Karnaval :: Alis ile Demet

Otuz altı yaşına geldiği halde halâ bir baltaya sap olamayarak, baba evinde yaşayan Alis Efendi (Serdar Orçin), baba mesleğini de yapmak istemeyince evden kovulması farz olmuştur..

Allahtan başını sokacak bir arabası vardır da altında, sokaklara düşmekten kurtulur garibim..

Çoğu ihtiyacını arabasında gideren, annesinin (İpek Bilgin) evden getirdiği yemeklerle beslenip, gazeteden işaretlediği iş ilanlarına da başvuruda bulunan bu tuhaf oğlan en sonunda, 'evleri dolaşarak halı yıkama makinası satma' işine girer..

Satış falan yapamasa da eline verilen Karnaval adlı bu makinayla adeta bütünleşen Alis, bu 'verimsiz' faaliyeti sırasında, babasının düğün salonunda pastacılık yapmakta olan 'güzeller güzeli' Demet (Tülin Özen) ile tanışır..

Her şeyde olduğu gibi iş hususunda da başarısız olan 'yalnız' oğlan, hayatının en büyük balığını tutmuş gibidir..

Kendi içe kapanıklılığının ve amaçsızlığının tamamen tersi bir karaktere sahip, en büyük hayali İstanbul´a gitmek ve de orada bir pastane açmak olan bu girişken ruhlu kızı elinden kaçırmasa bari..

Binbir uğraşla büyütüp de bu günlere getirdiği sevgili oğlunu ve sevgili işini bir arada tutmaya, vakti geldiğinde de bu 'aile mesleği'ni, tamamen oğluna devrederek emekli olmaya yeminli bir baba ile bu emrivakiden sıkılmış -beceriksizliği had safhada olduğu halde- kendi ayakları üstünde durmanın umarsız planları içinde tökezleyen bir oğlanın 'gizli' mücadelesi..

Ve kader, babaya isyanına, hatta geçkince yaşına rağmen saflığını hiç yitirmemiş bu iyi insana gülümser gibi olacak; babasına ve onun işine, kendisini göbekten bağlamış bir güzel kızın kalbine girmeyi başaracaktır..

Bu ilk filmiyle tanıştığım, senarist-yönetmen Can Kılcıoğlu'nun hem -sinemamızın büyük eksikliklerinden- 'sahici' diyaloglarla süslü, mizahı yoğun kaleminden, hem de ustalığa -neredeyse- ramak kalmış yönetmenliğinden çok umutlandım..