Amerikalı rahibe Cecilia, İtalya’daki göz alıcı bir manastırdan davet alır.
Cecilia burada çok sıcak karşılanmıştır.
Fakat bu kusursuz mekânın bazı karanlık ve korkutucu sırlar barındırdığını çok geçmeden anlar.
Yeni evi, uğursuz ve anlatılamaz dehşetler yaşayacağı bir kâbusa dönüşür.
Yeni jenerasyonun 1 numaralı kadın oyuncusu Sydney Sweeney (Anyone But You, Madame Web, Euphoria, The White Lotus, The Handmaid's Tale) başrolde!
Sydney Sweeney, kendisine şöhreti getiren projelerden The Voyeurs’u yazıp yöneten Michael Mohan ile yeniden bir araya geldiği Immaculate / Arınma filminde yapımcılık rolü de üstlendi.
La Casa de Papel’in ‘Profesör’ü Álvaro Morte ve The White Lotus’un ikinci sezon yıldızlarından Simona Tabasco, filmde Sweeney’e eşlik eden oyuncular.
YÖNETMENİN NOTU
“Bir korku filmi yönetmeyi düşünür müsün?”
Yakın arkadaşım ve yapım şirketi Fifty-Fifty Films’in arkasındaki itici güç olan Sydney Sweeney’den gelen bu basit mesaj, beni kariyerimin en heyecan verici projesine sürükledi. White Lotus’un yapımcısı David Bernad ve yapım ortağı Jonathan Davino ile birlikte, Sydney hayranlarının heyecanla beklediği korku filmini yaratmaya karar verdik.
Mükemmel senaryoyu bulma arayışları çok kapsamlıydı. Bir yandan o mükemmel popcorn filmi korkularını sunarken bir yandan da insanı derinden sarsabilecek bir hikaye aradılar ve sonunda Andrew Lobel’in yazdığı IMMACULATE’i keşfettiler. Sydney’nin yıllar önce oyuncu seçmelerine katıldığı ama daha sonra rafa kaldırılmış ve hiçbir zaman gün ışığına çıkmamış bir senaryo. Yıllar önce onun için dehşet vericiymiş ve tekrar okuyunca bugün bizi de dehşete düşürdü.
Çok çabuk bunun bir senaryodan daha fazlası olduğunu fark ettim. Andrew sadece korku yaratmakla kalmıyordu; bir klasiğin heykelini yapıyordu. Çünkü buradaki korku, doğaüstü bir CG canavarından yaratılmadı. Bunun yerine, tüyler ürpertici bir gerçekliğe, çok elle tutulur ve kaçınılmaz olan bir dehşete dayandırıldı.
Hikayenin geleneksel korku unsurlarıyla örülmüş olmasını, gösterişten uzak ve temaya dayalı olmasını sevdim. Olay örgüsünde beklenmedik gelişmeler yaratma konusundaki deneyimime rağmen, bu hikaye beni tamamen şaşırtan bir dizi gerçeği ortaya çıkardı. Senaryonun bu özelliğini sevdim.
Prodüksiyonun başlamasına doğru, en önemli kriterimizi belirledim: Gerçekten dehşet verici olmalıydı. Polanski, Friedkin ve Kubrick gibi ‘auteur’ların mirası, vizyonuma yön verdi. Hem 1970'lerin korku filmlerinin zarafetini hem de çağdaş izleyicilerin beklentilerini yansıtan, sadelik ve performansa odaklanmasıyla öne çıkan bir film…
Rahibe Cecilia’nın bir saflık simgesinden kana bulanmış vahşi bir yaratığa uzanan yolculuğu, Sidney’nin doğal çok yönlülüğünü yansıtıyordu. Sydney hem akıl almaz, hem de abartısız bir performans sergiledi.
Ve hikayenin burada sadece ipucu vereceğim doruk noktası, izleyicileri nefessiz bırakmayı, cevapları reçete etmeden iç gözlem yapmaya davet etmeyi amaçlıyor. Üstelik bunların hepsi, 89 dakika gibi kısa bir sürede gelişiyor.
Bu filmin bir parçası olmak hem hayatımın en büyük onurlarından biri; hem de zamana direnebilecek bir şey yapma şansıydı. Umudum, IMMACULATE’ın sizlere tekinsiz, iç gözlemsel ve güzelce travmatize edecek en üst düzey ‘rollercoaster’ yolculuğu hissettirmesidir.
– Michael Mohan, yönetmen
Yönetmen: Michael Mohan
Senaryo: Andrew Lobel
Oyuncular: Sydney Sweeney, Álvaro Morte, Simona Tabasco
Yapımcı: John Friedberg, Sydney Sweeney, Teddy Schwarzman
Görüntü Yönetmeni: Elisha Christian
Kurgu: Christian Masini
Müzik: Will Bates
Yapım Yılı: 2024
Ülke: A.B.D., İtalya
Süre: 89 dk.
Dağıtım: Bir Film
İthalat: Fabula Films
Filmin mmknmrtb notu ::
Belli ki şu sıralar, kiliselerindeki yavanlıktan, heyecan eksikliğinden canı sıkılan Amerikalı rahibelerin; İtalya'nın, alabildiğine karanlık geçmişiyle heyecan, gerilim ve macera dolu Katolik kiliselerine göç eyleme trendi var..
Bunu gören Sydney Sweeney, "ben de varım ayol" diyerek, Anyone But You'dan sonra bu filmin de yapımcı ve oyunculuğuna soyunmuş..
Yalnız o kadar da heyecan yapmayın, Sydney -gerçek anlamda- fazla da soyunmamış..
Örnekleri hiç de az olmayan 'Deccal doğuran masum genç kız ya da sözde Bakire Meryem' teması etrafında dolanan sıradan senaryonun en özgün tarafı, kilisenin Genetik bilimine yönelik -niyeti kötü de olsa- ilgisi olsa gerek..
Sydney Sweeney, anca vasata ulaşabilen filmini öylesine sahiplenmiş ki buradaki performansına Oscar verilse yeridir..
O değil de hiçbir anne doğurduğu yavrusuna bunu yapmaz, yapmamalı..
52 /100