Atlas Sineması’nda yapılan gösteriminin ardından yönetmen Mark Jenkin izleyiciden gelen soruları cevapladı.
Önce hikâyeyi yazıp sonra böyle bir teknik mi geliştirdiniz? Yoksa böyle bir teknik vardı da onun üzerine mi hikâyeyi yazdınız?
Aslında filmin formu ilk başta tamamen farklıydı. Bir balıkçının henüz doğmamış çocuğu için hazırladığı bir video günlüğü olacaktı ve ilk taslağı 1999-2000 civarında yapmıştık. Bundan birkaç yıl evvel 45 dakikalık başka film yapmıştım Bronco’s House adında ve bu tekniği kullanmıştım. Bu video günlüğü hikâyesine geri dönüp baktığımda tekrar taslağın üzerinden geçtim ve bu tekniği kullanmaya karar verdim.
Cornwall bir balıkçı kasabası. Tanıdığınız balıkçıların hayatlarını mı kattınız filme? Onları gözlemlediniz mi?
Benim yaşadığım yer aslında orası, balıkçıların olduğu bir kasaba. Son derece karmaşık karakterlere sahip oluyor balıkçılar ve diğer taraftan da medyada oldukça kötü bir şekilde temsil ediliyorlar doğrusunu söylemek gerekirse. Evet, filmdeki karakterlerin bir kısmını aslında tanıdığım kişilerden aldım ve onları betimlemek istedim. Gerçek hayattan esinlenerek yola çıktım sonra bu hikâyenin içine yerleştirdim.
Filminizi neden Bolex kamerasıyla çektiniz, etkilendiğiniz biri mi oldu?
Bolex kameralarını çok seviyorum ve o yüzden kullanmak istedim. Nedeniyse tarihi geçmişi, basitliği ve çok güzel oluşu. Etkilendiğim kişi Ben Rivers, o bana ilham verdi. Yaptığı bu tür konulu filmlerini, daha ziyade deneysel bir halde çektiği için etkilendiğimi söyleyebilirim.
Hikâyenin akışında boşluklar vardı. Bu zaman boşluklarıyla neyi anlatmak istediniz?
Bu soru aslında çokça soruluyor bana. Filmde bir zaman kayması görüyoruz sürekli olarak. Bu daha ziyade benim dünyayı görme biçimimden kaynaklanıyor: Kronolojik biçimde görmüyorum dünyayı. Geri dönüşler, ileride göreceğimiz şeyler hakkında küçük tüyolar veriyor bize ve bunun film içerisinde işliyor olması benim çok hoşuma gidiyor.
Film hakkında bilgi için tıklayın.