ParaNorman :: Norman Korkunun Efendisi

24.10.12

ParaNorman :: Norman Korkunun Efendisi

Zombili, hortlaklı 'korku'yu hobi edinmiş, kalın kaşlı, fırça saçlı, kepçe kulaklı, on yaşlarında 'sessiz' bir çocuk olan Norman'ın, odası, çantası ve kendine ait bütün eşyaları bir takım korkunç ögelerle süslüdür..

Ancak bu tuhaf çocuğun asıl özelliği -rahmetli ninesi de dahil- öldükten sonra -çeşitli nedenlerle- yaşadıkları yerleri bırakamayan ruhlardan oluşan hayaletleri görmesi ve onlarla konuşarak iletişime geçebilmesidir..

Dışardan bakanların gözünde, 'Kimselerin göremediği şeylerle konuşan çocuk' imajı oluşturan bu yeteneği, aile fertlerinin yanı sıra, mahalleli ve okul arkadaşlarının da tepkisine neden olmaktadır..

Oysa unutulmamalı ki, üç yüz yıl önce yaşanan bir olay nedeniyle cadı lanetine uğramış kasabayı koruyacak olan da, zombilerin ortaya çıkmasıyla rahatı kaçan kasabalının yardımına koşacak kişi de Norman'dır..

Çok iyi bir animasyon olan Coraline (2009)'ı da çekmiş Laika şirketinin yeni ürünü olan ParaNorman, zanaat yönünden bakıldığında, stop-motion tekniğinin mükemmel bir örneği olarak yine göz alıcı..

Ancak, hem senaryosu, hem de filmin akışını bariz bir şekilde aksatan yönetimi hakkında aynı övgüyü yapmak mümkün değil..

Aynı şirketin ürünü olmalarına karşın, Coraline'le aralarındaki bu kalite farkını, o filmin senarist yönetmeni Henry Selick'in ustalığına bağlamak zorundayız..

Beklenenin aksine korkutmayan atmosferi, güldürmeyen sıradan esprileriyle, biraz zor ilerleyen film, kasabanın uğradığı lanetin nedeni olan, olağanüstü yeteneklerinden korkan halkın -cadı suçlamasıyla- öldürdüğü küçük kızın hayaletinin ortaya çıkışıyla birlikte adeta değişime uğruyor..
Gayet etkileyici bu bölümle finale doğru ilerleyen film, kendi ritmini buluyorsa da, bir hayli de geç kalmış oluyor..