13.5.19

Yuva


"Emre Yeksan’ın ikinci uzun metrajı olan, Anna Maria Aslanoğlu’nun (istos film) yapımcısı olduğu Yuva, ormanda münzevi bir hayat yaşamayı seçmiş bir adamın, şehre geri getirilmeye çalışılırken, doğanın da sürece müdahil olmasıyla, evrendeki yerini arayışının hikâyesini anlatıyor.

İlk filmi Körfez ile şehirdeki çevre felaketinin ardından yeni bir dünyayı keşfetmeye başlayan bir adamın öyküsünü anlatan Yeksan, bu kez ormanda yaşayan bir adamı takip ediyor.

Çekimleri İğneada’da yapılan filmin oyuncu kadrosunda Kutay Sandıkçı, Eray Cezayirlioğlu, İmren Şengel ve Okan Bozkuş rol alıyor."

Varlığını -ortak yaşamın yuvası misali- doğayla birlikte sürdüreceğine, sürekli ona ihanet ederek, onsuz bir hayatın mümkün olabileceğini zannederek dünyanın en 'doğadışı' en şapşal yaratığı olduğunu her fırsatta ispatlayan insanoğlunun; kadim gerçeği görüp bilinçlenerek, ona göre yaşamayı seçen birkaç insanı bile tehdit kabul ederek, düşmanca saldırıya geçmesine artık hiçbirimiz şaşırmıyoruz.. öyle değil mi?.




Alegorik anlatım biçemini sürdüren Emre Yeksan Yuva'yla, ilk filmi Körfez'in mizahından ve umudundan uzaklaşsa da, onun 'manevi' izinden yürümeye devam ediyor ve kötü kokular çıkararak çürüyen 'uygarlık'tan uzaklaşarak, doğanın daha da bir derinine giriyor..
Fakat artık, insanlığın kurtuluşuna dair -handiyse- hiçbir ışık kalmamış ve tüm umutlar tükenmiştir..




Gezi Direnişi'ni, özellikle de bu direnişi vahşice kıran son saldırıyı yine hatırlatan Yeksan'ın, filmlerindeki genel kaliteyi, vasatın üzerine yine çıkaramaması ise enteresan..

Oyunculuk ve görüntü yönetimindeki kalitenin mükemmelliği, hikayenin ilerlemesi sırasında yapılan -fantastik ya da sürrealist özellikleriyle genel atmosferi gereksizce zorlayan- bazı yol ya da yöntem tercihleriyle, bu düzey -maalesef- sekteye uğratılıyor..

6   /10