Emre Yeksan filmin çıkış noktasıyla ilgili şunları söyledi: “Çocukluğumdan beri yazdığım yazılarda, hep gerçek anlatılardan başlayıp sonra onu bir yerde kırıp başka yere çekme arzusu vardı. Okumasını yaptığımda ‘Acaba içinde bulunduğum gerçeği değiştirme arzusu mu?’ diye düşünüyordum. Bu aslında içinde yaşadığımız dünyayı değiştirme arzumuzun dışa vurumu. Film, karakterin duygusu anlamında otobiyografik; hikâyesi ise yaşadığım ruh hallerinden hareketle çıktı. Hayatıma dair karar vermem gerekirken ve veremezken, İzmir’in eski körfez kokusuyla karşılaştım. Karakteri yazarken de o anki ruh hâlim ve kendini bir yere koyamama duygusu temel oldu. Sonrasında hikâye bazında film gerçekçi evrenden dışarı çıktığı için filme otobiyografik diyemeyiz. Ben bu hikâyeyi yazdığımda Ahmet Büke’ye gönderdim ve birlikte çalışmaya başladık. Temelde hikâyenin çatısını, karakterin duygusunu kurarken içimizden gelenleri karakterin dünyasında eritmeye çalıştık.”
