Bunu gayet akıllıca buldukları, ama
tam tersi olabilecek sonuçları hesaba katmadan yaptıkları
bir planla gerçekleştiren çete elemanlarını ve
istemeden de olsa onlara bu cesareti veren diğer akıllıları bulup
temizlemek işi -en sonunda- Jackie Cogan (Brad Pitt)'a kalır..
Bu kiralık katilin, yakışıklı
olduğu kadar kibar olduğu da söylenebilir; ancak, kurbanlarını
pek de kibarca öldürdüğünü söylemek
biraz zor..
Yönetmen Andrew Dominik'in, 2007
tarihli The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford
güzelliğinden beş yıl sonra yaptığı bu film, George V.
Higgins’in 'Cogan’s Trade' adlı romanından -yine yönetmen
tarafından- senaryolaştırılan bir uyarlama..
Kapitalizm eleştirisini dolaylı
yapmayı tercih eden, ABD eleştirisini yaparken sözünü
asla sakınmayan, çok iyi tasarlanmış ve kara mizahla
müteharrik hale getirilmiş bir makine gibi çalışan
film, uzun, hatta sıkıcı olması özellikle seçilmiş
gibi duran, akıllı ve de kıvrak diyaloglarla atmosferini
oluşturan, sıkı bir gerilim..
Son tahlilde de, salt politiklik
taslamadan kotarılmış, 'Amerikan usulü' bir politika/suç
draması..
Finalde Brad Pitt'in ağzından işittiğimiz,
'ABD ülke değil bir şirkettir.. Orada yaşayanlar da toplumun
bir üyesi falan değildir.. Amerika’da herkes tek başınadır,'
cümleleri, filmin genel olarak anlatmak istediklerini
toparlayıcı mahiyettedir..
Politika'yı, halkı uyutup soymanın
usulüne uygun icracısı olarak işaret eden film, söylediğiyle
yaptığı arasında uyum bulunmayan politikacılara bi inceden
giydirmeyi de ihmal etmez.. Ki hem de bunu, ABD'nin kurucu
babalarından Thomas Jefferson'ın özelinde yaparak..
Sürekli yaptıkları 'bir nevi
soygunlar' sonucu parayı bulmuş ve bu parayı 'bir nevi kumarlar'
oynayarak daha da büyütmeyi iş edinmiş zengin insanlar;
bunların paralarına göz dikip, 'bir nevi asalaklar' gibi
onlardan para tırtıklamaya çalışarak kendi Amerikan
rüyalarını gerçekleştirmeye çalışan 'diğer'
insanlar; ve bunlar arasındaki 'denge'yi korumakla ve 'adalet'i
sağlamakla görevli, tek bir 'egemen otorite'ye bağlı 'bir
nevi temizlik' elemanları..
Bu filmi böyle okumak da mümkün;
ki senarist- yönetmen, bize bu olanağı -filmi boyunca-
muhtelif yerlerde bulunan açık televizyonlardan sürekli
duyurduğu, politik ve ekonomik haberlerle ya da doğrudan
kahramanları ağzından ve de yine onların 'doğrudan'
konuşmalarıyla veriyor..
Öte yandan, "Ben böyle
alengirli işlere girip de pek kıymetli kafamı yoramam, Brad'ime,
aksiyonuma bakarım," diyerek, 'popcorn' kovasına dilediğince
dalabilme özellikli güzide sinemaseverler için de
görevini layıkıyla yapan bir film var karşımızda..
Son olarak aldığımız bir habere
göre, kendisine Kültür Bakanı süsü vermiş
biri (Büyük ihtimal öyle olmalı.), bu film hakkında ileri geri konuşarak, "Ben gördüm,
siz görmeyin.. Yarısında çıkmayı düşündüm..
Böylesine iğrenç, yüz kızartıcı diyalog hiçbir
yerde duymadım.. 13 yaş üstünü, 18 yaş üstü
yapın, hatta en güzeli, tamamen ortadan kaldırın şunu,"
fetvası vermiş..
Kendisiyle aynı filmi görmüş
olamayız..
Yahut kendisi ilk kez sinemaya
gittiğinden ve TV'de izlemediği için de filmin içinde
geçen konuşmaları, sansürsüz bir biçimde
işittiğindendir belki bu rahatsızlığı..
Sonuçta, suç dünyasına
alabildiğine gerçekçi bakan bir polisiye bu izlediğin
kardeşim; sevgi kelebeklerinin oradan oraya uçuştuğu
-ayrıca Türk örf ve adetlerine uygun- bir aşk filmi falan
değil..
Yok yani, bu hassas arkadaş yanlışlıkla,
hani o film şeritlerinin arasına malum parçalardan sokuşturan sinemalardan birinde izlemiştir filmi diyeceğim ama, o 'acayip' günler ve o sinemalar, o kadar
gerilerde kaldı ki..
“Ah.. Bir de bu yasakçı, bu
sansürcü zihniyet, bir daha geri dönmemek üzre
ortadan kayboluverse,” diyerek, mevzuya uygun mesajımı vereyim de hemen uzaklaşayım
şu politik saçma sapanlıktan..
Killing Them Softly / Kibarca Öldürmek
Yönetmen: Andrew Dominik
Senaryo: Andrew Dominik, George V.
Higgins (kitap)
Tür: Polisiye, dram, gerilim
Oyuncular: Brad Pitt, Ray Liotta,
Richard Jenkins
Yapım: ABD, 2012, 97'
8,5 /10